Tijdens wandelingen en uitjes in de vakanties, heb ik altijd mijn rugzak met tekenspullen bij me. Meestal blijven de spullen in de tas. Je kunt het je gezin niet vaak aandoen een half uur vrij te maken voor een schetsje…

Soms loop ik, als we weer terug zijn op de camping, terug naar een mooi uitzicht, maar meestal probeer ik iets te maken van wat er voorhanden is – het zicht vanaf of op de camping. Het heeft in de loop der jaren geleid tot een aardige verzameling ’tentscapes’.

Het tekenen van uitzichten op campings, gezeten voor je tent of caravan, heeft iets weg van doodlen: zonder plan ergens beginnen en zien waar het toe leidt. Maar er zijn ook genoeg dingen die me echt zin geven om een tekening te maken (inspiratie is een groot woord): een bepaalde lichtval (denk aan het contrast tussen witte caravans en een donker bos), een uitzicht, een compositie, een pittoresk kampeerbusje of een ingezakte, bemoste stacaravan. Er is altijd wel iets te zien wat de moeite waard is om te tekenen.

Het is ook een troostrijke bezigheid. Terwijl ik de mooiste plekjes voorbij moet lopen zonder mijn schetsboek tevoorschijn te kunnen halen, weet ik: straks komt mijn moment.

Een typische doodle-tekening. Zonder plan begonnen en maar zien wat er uitkomt. Op een gegeven moment wordt het natuurlijk toch serieus en probeer ik er iets moois van te maken.

Dit was gewoon een prachtig uitzicht: een horizontale band van tenten en caravans met daarachter de hoge dennenbomen en daarachter weer het gele korenveld.

Ik had een hele dag met mijn gezin door Oslo gelopen – de hele dag bezig en geen tijd om ook maar het kleinste schetsje te maken. Uiteindelijk maakte ik vanaf het trapje van de camper dit ‘zicht op Oslo’.

Een kleine snelle schets. Hier werd ik aangetrokken door de verschillende texturen van de bomen en bossen achter de tenten.

Een vermoeid busje in Enkhuizen. Een simpel schetsje.

De camping in Mora (Zweden) had plaatsen die heel ruim en bosrijk waren gelegen. De witte caravans tegen de donkergroene omgeving vroegen om een schetsje.

Hier werd ik getroffen door het horizontale, lichte van de campers en caravans en het hoge, donkere verticale van de bomen. De wolken maakten het af – schetsboekje pakken!