door Roger Klaassen

Dit is alweer het vijfde USK Interview – deze keer met Lijn Hof. We zijn erg verheugd dat zij vanaf volgende maand een column gaat schrijven voor het blog van Urban Sketchers Nederland. En daar heeft ze jullie bij nodig, zoals je kunt lezen in haar oproep aan het eind van het interview. Maar eerst maken we kennis met haar.

Lijn zit al haar hele leven zit in het boekenvak, eerst als jeugdbibliothecaresse en later als schrijfster van jeugdliteratuur en schrijfdocent. Haar boeken vallen regelmatig in de prijzen. In 2007 won ze een Gouden Griffel voor haar debuut ‘Een kleine kans’ en in 2014 won ze de Woutertje Pieterse Prijs voor haar boek ‘De regels van drie’.

Lijn woont in de Zaanstreek, dicht bij de polders en niet al te ver van de zee. ‘Ik teken graag in de buurt. Weilanden en wat bebouwing aan de horizon.’

Mijn favoriete schets 1: De kastanjeboom naast het huis moést ik tekenen. De gemeente had gezegd dat hij gevaarlijk was en om moest, en ik wist dat ik hem zou gaan missen. De gemeente deed vervolgens niets en een jaar later viel de boom net niet op mijn huis (het scheelde twee centimeter) en net niet op mijn hoofd (het scheelde een half uur). Stillman&Birn Beta, potlood, aquarelverf en een paar spatjes witte ecoline.

‘Kunst is altijd belangrijk geweest. Mijn vader was kunstverzamelaar, dus ik heb het van jongs af aan meegekregen. Later heb ik een aantal kunstgeschiedeniscursussen gevolgd. Ik ga graag en vaak naar musea.’

Urban Sketching

Lijn: ‘Als kind tekende ik veel. Ik maakte graag boekjes en schetste dagelijkse dingen, maar ik had ook een zeer levendige fantasie en verzon zelf van alles. En ik tekende eindeloos veel paarden. Na mijn twintigste was het over. Zo rond mijn zestigste (een jaar of twee geleden) pakte ik het tekenen weer op. Daar verlangde ik al een tijd naar. Ik volgde wat online cursussen en via het werk van Marc Taro Holmes, Shari Blaukopf en Felix Scheinberger raakte ik meer en meer geïnteresseerd in Urban Sketching. Eigenlijk was het precies wat ik graag wilde doen, ik wist alleen niet dat er een beweging was die zich daar mee bezighield.’

Mijn favoriete schets 2:Sint Annaparochie. We gaan regelmatig op fietsvakantie. Alles achterop, tentje mee. Dat vraagt om een niet te groot schetsboekje. In Sint Annaparochie waren we de enige kampeerders op de camping. Ik tekende het uitzicht vanaf onze tentplaats op het weitje. Moleskine aquarel schetsboekje, aquarelverf en kleurpotlood.

‘Als schrijfster ben ik geïnteresseerd in het verhalende aspect van schetsen. Ik zou wel wat meer straatrumoer willen tekenen. Het Urban Sketchers Symposium in Porto biedt me een mooie kans. Ik heb een aantal workshops gekozen die me een duwtje in de goede richting kunnen geven.’

Materialen & worstelen

‘Ik ben nog volop in de experimenteerfase. Mijn voorkeur gaat uit naar aquarel in combinatie met potlood of pen. Maar ik gebruik ook wel eens gouache, kleurpotloden of Oost-Indische inkt. En soms een mix. Ik teken in Stillman&Birn Alpha en Beta en in Moleskine pocket watercolour notebooks. Meestal met een Lamy Safari met Noodler’s lexington gray inkt.’

Mijn favoriete schets 3: Nijmegen. Het uitzicht vanuit Museum Het Valkhof. Met aquarel kleurpotloden in Stillman&Birn Alpha. Ik ben nog een beetje bang voor complexe onderwerpen, dus ik vond het stoer van mezelf, de Waalbrug. Geen natte materialen in het museum, dus alleen met aquarelpotlood en thuis een beetje water.

‘Ik zie mijzelf als een beginneling. Soms schrijf ik commentaar bij mijn schetsen, niet alleen over de plaatsen die ik teken, maar ook over het tekenproces zelf. Wat wil ik leren? Waar wil ik op letten? Niet scheuren! staat er hier en daar. Niet zelden eindig ik met een totaal verprutste schets. Op de een of andere manier blijf ik maar klooien en knoeien, terwijl ik wéét dat het tijd is om te stoppen. Of tijd om tevreden te zijn met wat het op dat moment is.’

Kleuterpaardje

Een leuke ervaring tijdens urban sketching: ‘Tijdens een Literatuurfestival in Slovenië nam mijn Sloveense uitgever me mee naar Lipica. Ik wilde graag de paarden daar tekenen. De uiterst jolige gids die ons rondleidde, tegen sluitingstijd, deed ontzettend veel moeite om me een goede tekenplek te bezorgen. Om haar in de maling te nemen tekende ik een soort kleutertekening van een paardje dat ik haar trots liet zien na afloop. “Bedankt voor alles,” zei ik. Ze wist niet waar ze kijken moest. “Eh…mooi”, zei ze. Daarna liet ik de echte schetsen zien. Het lijkt een beetje flauw als ik zo opschrijf, maar het was mijn manier om haar humor te beantwoorden en ze vond het een geweldige grap.’

‘Over het algemeen reageren de meeste mensen erg positief als ik zit te tekenen. Mijn ervaring is dat ze me met rust laten als ik zeer geconcentreerd zit te werken. Ik verdwijn en de tijd gaat ongemerkt voorbij. Als ik zelf wat losser ben, vaak tegen het eind van een schets, komen omstanders eerder een praatje maken. Soms gaan ze pal voor het onderwerp staan. “Ik snap niet hoe u het doet,” zei een mevrouw die het uitzicht totaal blokkeerde. “Knap, hoor.”‘

Mijn favoriete schets 4: Krommeniedijk. Een van de eerste buitenschetsen. Dierbaar vanwege een zeker beginnerslef, dat ik nu soms mis. Moleskine aquarel schetsboekje, potlood en aquarelverf.

Tips

Lijn vindt haar favoriete schetsplekken dicht bij huis. ‘De Zaanstreek is prachtig. Polders, weilanden, oude houtbouw, industrieel erfgoed en nieuwbouw. En de Zaan, natuurlijk. Neem bijvoorbeeld de Zaanbocht in Wormerveer, met uitzicht op de oude industriewand aan de overkant van het water. Ik overweeg een schetsgroep Zaanstreek/Waterland op te richten.’

Wil je meer weten over Lijn, bezoek dan haar website of volg haar op Facebook. De volgende keer maken we kennis met Gwen Glotin.

 

OPROEP!

Voor het weblog wil ik graag een serie schrijven over schetsen die verbonden zijn met een verhaal. Met een speciale plaats of een speciale gebeurtenis. Soms ontstaat een band met een plaats tijdens het schetsen. Omdat je intensief kijkt en verbinding maakt met je onderwerp. Soms is die verbinding er al en ben je juist daarom aan de schets begonnen. Zo tekende ik de kastanjeboom naast ons huis die omgehakt moest worden. Misschien heb je een lievelingsonderwerp of een lievelingsplek die je steeds opnieuw tekent. Misschien heb je een bouwproject getekend of juist de sloop van een huis. Een uitzicht, een bruiloft of een achtergelaten fiets.

Ik wil je graag interviewen over de achtergrond van één schets. Over het materiaal dat je gebruikte, de plek waar je was, over het verhalende aspect van tekenen. Je kunt me via Facebook een bericht sturen, ik zou het fijn vinden als je meedoet! Zit je niet op Facebook: stuur een mail naar de redactie van de USK website: roger.