Maurice Schellekens

door Roger Klaassen

Voor dit interview gaan we naar Eindhoven. Daar is Maurice Schellekens sinds dit jaar behoorlijk actief als urban sketcher. Zijn tekeningen vielen mij op: ze lijken heel vlot getekend, ze zijn helder en eenvoudig… en ik herken veel van de plaatsen die hij tekent – ik werd in Eindhoven geboren en woonde lang in het vlakbijgelegen Nuenen.

Maurice is 63 jaar en geboren en getogen in Eindhoven. Hij heeft altijd getekend en hij studeerde in 1983 af aan de Kunstacademie in Den Bosch, in de richting Illustratieve Vormgeving. Met een studiegenoot begon hij enthousiast een studio voor grafische vormgeving: ‘De zakelijkheid zat echter niet in mijn bloed. Ondanks enkele opdrachten die we kregen liep dit op niets uit. Daarna kon ik beginnen op een klein reclamebureau als grafisch ontwerper. Die vastigheid was toch meer iets dat mij paste. Hier heb ik 25 jaar gewerkt.’

Het PSV stadion. Ik ging daar zitten op een oude trap bij het hoogspoor en begon vrij snel met schetsen. Na een tijdje zag ik dat een van de kenmerkende geknikte pilaren niet helemaal op het papier zou passen. Tegelijkertijd had ik het idee dat dit ook wel eens een goed beeld zou geven doordat je de hoogte van de pilaar er zelf wel bij zou denken. Het pakte goed uit en het gaf juist een suggestief effect doordat je de pilaar er zelf buiten het beeld bij denkt. Alles leek zelfs gewoon groter. Ik let ook op dat ik de lucht niet vergeet. Een blauwig luchtje doet het altijd wel lekker in een tekening.

Naast het werk begon Maurice weer te tekenen en te schilderen: ‘Ik ging bij een schilderclub en ik ging meer vrije tekeningen maken, fantasielandschappen en stripachtige verhalen.’ Door gezondheidsproblemen en een zware operatie stond zijn hoofd lange tijd niet naar tekenen: ‘Ik had wel steeds het gevoel dat ik naar iets zocht met tekenen en schilderen, maar ik dacht te abstract… compositie, kleurgebruik, zoeken naar fantasielandschappen die iets uitstralen… allemaal in het hoofd. Ik maakte uit het hoofd vele fantasie- en science fictionlandschappen. Ik kijk ook graag naar films waarin landschappen te zien zijn die me boeien.’

Urban sketching

Urban sketching is natuurlijk heel iets anders. Buiten tekenen deed Maurice wel eens, maar hij zocht het in een andere richting. Begin van dit jaar veranderde dat voor Maurice. Hij had al wat gelezen over urban sketching (waar weet hij niet meer) en op een mooie dag gebeurde het: ‘Het was een zonnige dag, ik heb wat schetsspullen gepakt en sprong op mijn fiets. Al snel zag ik een mooi pand en ik vond een fijne zitplaats aan de overkant daarvan, op de trap van een bedrijf. Daar werd toch geen gebruik van gemaakt, het was immers zondag. Tijdens het tekenen voelde ik me in een nieuwe wereld stappen en ik wilde er al snel meer maken. Ik had eindelijk iets gevonden waarin ik me thuis voelde.’

‘Het maken van Urban Sketches is direct en je hoeft er niet ver voor te zoeken. Je wordt uitgedaagd door je omgeving om er iets mee te doen en vervolgens kun je je er helemaal in verliezen. En in de koude dagen van herfst en winter kan ik urban sketches misschien gebruiken voor schilderwerk.’

Willemstraat, Eindhoven. Deze is geplaatst oa op de Facebookpagina van ‘Eindhoven toen’. Iemand wist wie de eigenaar was van dit pand op de hoek en tipte de dochter van de eigenaar. De dochter mailde mij of de schets te koop was. Zij wilde haar vader op zijn verjaardag verrassen met die tekening. Ik heb de tekening aan haar verkocht.

De materialen die Maurice gebruikt zijn vrij gebruikelijk onder urban sketchers: ‘Fineliners, aquarelverf en goedkope schetsblokken. Omdat het papier flink bobbelt door de aquarel, ben ik sinds kort overgestapt op dikker schetspapier.’

Leuke ervaringen

Maurice is dus pas vrij kort een urban sketcher, maar hij timmert flink aan de weg:’In mei heb ik enkele schetsen ingezonden naar ‘Mijn ED’ een lezersrubriek van het Eindhovens Dagblad, waar vaak natuurfoto’s of een leuk verhaal geplaatst worden. Zij waren erg enthousiast over de tekeningen en hebben er inmiddels twaalf geplaatst! Ik zou in de nabije toekomst wel een boekje van mijn schetsen willen laten maken maar weet nog niet precies hoe.’

In de Parklaan in Eindhoven sprak een dame hem aan toen hij een mooi pand aan het tekenen was: ‘U maakt m’n dag goed. Ik vind het zo leuk iemand buiten te zien tekenen. Dat zie je toch helemaal niet meer in deze tijd.’ Maurice liet haar zijn schetsboek zien: ‘De dame had een en al lof voor mijn schetsen en bleef herhalen dat ik haar dag helemaal goed had gemaakt. Tja, dat is natuurlijk leuk om mee te maken!’

Animali (inmiddels gesloten, maar dit was een klein dierenpark in Eindhoven). Ik vond hem zelf erg prettig om naar te kijken. Ik heb hem verkocht aan een vriendin van mijn vrouw omdat die vriendin destijds daar haar trouwfeest heeft gegeven. Zij heeft het door een professionele lijstenmaker laten opspannen (ivm bobbels door aquarelverf) en inlijsten.

Tekentips

‘Eindhoven biedt genoeg plekken waar ik kan tekenen, bekende en wat minder bekende plaatsen. Het gebouw kan mooi of bekend zijn, zoals het Evoluon, het Station Eindhoven of de vele kerken in Eindhoven en omgeving. De soms lastige vormen in kerktorens zijn vaak een uitdaging.’

Als hij een interessant tekenonderwerp heeft gevonden, kijkt Maurice eerst goed rond. ‘Ik overweeg wat ik meeneem in mijn schets. Net even iets meer van die muur van het pand links van de eyecatcher, of iets meer van het rechtergedeelte, want daar wil ik die lantaarnpaal erbij om de compositie interessanter te maken. Mijn tip is… kijk goed rond en probeer denkbeeldig al uitsnedes te maken.’

‘Ik ontdek ook steeds meer wat ik kan gebruiken voor een schets. Ik kijk nu ook al tussen huizen door en zie daar verrassende doorkijkjes naar tuinpoorten, schuurtjes en opslag van allerlei rommel. Ik heb nu nog even schroom om daar ook daadwerkelijk te gaan tekenen, maar wie weet valt het mee. Al met al je hoeft niet ver van huis om te kunnen tekenen. Er ligt genoeg op straat!’

Sint Willibrorduskerk, Veldhoven. Ik kwam bij deze kerk aan en kreeg snel het idee dat ik er geen mooie schets van zou kunnen maken… omdat er zo veel bomen voor stonden. Ik ging de begraafplaats op en liep achter de kerk langs… en nog een stukje en nog een stukje en ik zag langzaam de kerk vanachter de bomen tevoorschijn komen en vond daar snel het plekje waar ik deze getekend heb. Ik ben er erg blij mee. Misschien dat ik deze en wat andere schetsen ga schilderen in olieverf.

Maurice heeft nog een andere tekentip: ‘Zie het grote geheel… even alles aftasten voordat je begint. Verlies jezelf niet in details. Details vereenvoudig ik door de basisvorm die er in zit te tekenen. Bij mij moet het snel gaan, waarbij ik de perspectieflijnen goed in de gaten houd. Als het grote gebaar er maar in zit, zodat je kunt spreken van een overtuigend eindresultaat.’

‘Verder wil ik nog wel eens een stoeprand of een (deel van een) vuilnisbak of iets dergelijks op de voorgrond meetekenen om de tekening meer basis en diepte te geven.’

Bedankt voor je verhaal en je tips, Maurice. De volgende keer maken we kennis met Gail Anne Howard, een van onze steunpilaren voor het Symposium in Amsterdam.