USK Interview: Ruud Otten

English translation: click here.

door Roger Klaassen

Sommige dingen zijn moeilijk voorstelbaar, bijvoorbeeld Urban Sketchers Nederland en het Urban Sketchers Symposium in Amsterdam zonder Ruud Otten. Zes jaar geleden begon Ruud met de Facebookpagina ‘Urban Sketchers Nederland‘, wat leidde tot de oprichting van de Stichting Urban Sketchers Nederland in 2017, en de afgelopen twee jaar was Ruud de drijvende kracht achter het local team voor de organisatie van het Symposium in Amsterdam. Net zo moeilijk voorstelbaar: op onze website is heel weinig informatie te vinden over Ruud. Met dit interview maken we een kleine inhaalslag.

O ja, helemaal onvoorstelbaar – Ruud zonder zijn partner Peggy Titaley – ook haar leren we iets beter kennen in dit interview.

Ruud Otten is 47 jaar en woont in het Zuid-Limburgse Stein. Hij is zelfstandig projectleider en hij is de voorzitter van de Stichting Urban Sketchers Nederland. Voor het Symposium is hij de aanvoerder van het local team – zijn takenpakket is kort samen te vatten als ‘alles’.

Peggy Titaley runt een kleinschalige dagvoorziening voor jongeren met een beperking. Daarnaast houdt ze Ruud overeind in deze drukke tijden. In aanloop naar het Symposium sprong ze in om teamleden te helpen waar nodig en tijdens het Symposium heeft ze de taak ‘ad hoc coordination’ – we hopen maar dat ze het rustig zal hebben.

Peggy Titaley, geconcentreerd aan het werk in Luik.

Urban Sketching: het begin

Als kind en puber tekende Ruud al heel veel. Maar zoals dat gaat: studie, werk, andere hobbies (met name muziek) en het tekenen raakte uit beeld. Rond 2012 wilde Ruud het tekenen weer oppakken en naar inspiratie zoekend op het internet stuitte hij op de Urban Sketchers-gemeenschap. Er was nog geen Nederlandse urban sketchers-groep, dus Ruud richtte de Facebook-pagina ‘Urban Sketchers Nederland’ op. Zijn doel: eropuit gaan, in contact komen met andere tekenaars en van elkaar leren.

Deze schets heb ik vorig jaar gemaakt in Indonesië op de Floreszee. Ik had de dag ervoor mijn ribben bezeerd en kon niet gaan snorkelen. Ik bleef op het schip om te schetsen. Even rust.

Vanaf die tijd ging Ruud op stap met tekenspullen in zijn tas. Peggy vond het in het begin geen hobby voor haarzelf, maar tijdens een vakantie in Berlijn ging ze langzaam om. Na een korte testfase bezochten Ruud en Peggy een Berlijnse kunstenaarsmaterialenwinkel waar Peggy van een schetskit werd voorzien en sindsdien zijn ze een urban sketchers duo.

Samen bezochten Ruud en Peggy de Urban Sketchers Symposia in Manchester, Chicago en Porto.

Voor Ruud gaat ‘urban sketching’ niet per se om het tekenen zelf, maar om het ontmoeten en leren van andere tekenaars. Tekenen kun je perfect in je eentje, maar weten dat je onderdeel bent van een grote gemeenschap maakt het leuker. Schetsdagen, Symposia, de Facebook-groepen: het gaat bij urban sketchers om delen en elkaar stimuleren. Ook al is het Symposium in Amsterdam een groot evenement, Ruud hoopt dat het allemaal zal verlopen in een gemoedelijke, vriendschappelijke atmosfeer. Misschien is de ‘Drink & Draw’ wel het mooiste onderdeel van het Symposium.

Eén van de eerste schetsen die Peggy Titaley maakte, in Berlijn. Hoe eenvoudig de schets ook is, hij vertelt een verhaal over musjes die het op de cake van Ruud en Peggy voorzien hadden.

Materialen

Ruud tekent met verschillende soorten pennen. De onder urban sketchers alom aanwezige Lamy-vulpen (in zijn geval een Lamy Joy, gevuld met Noodler’s Lexington Gray inkt), Uniball Pin Pens (een soort fineliner) en Sakura Pigment Brush Pens.

Voor de kleur gebruikt Ruud aquarelverf van Winsor & Newton. Hij gebruikt het in een klein doosje, het Mini Palette van Peggy Wong (Peggy Wong is bestuurslid van de internationale Urban Sketchers-organisatie – twee Peggy’s dus, dat geeft nog wel eens spraakverwarring, niet bij Ruud, maar wel bij mij). Het paletje is klein en dus makkelijk vast te houden, maar de bakjes zijn diep genoeg om voldoende verf mee te kunnen nemen.

Ruud tekent wel eens in schetsboeken, maar meestal maakt hij zijn eigen leporello’s (de zigzag-boekjes). Hij snijdt en vouwt die uit grote vellen of uit rollen papier: Fabriano Artistico, 200 of 300 grams. Jaren geleden bestelde hij een rol tekenpapier die ‘zijn hele leven zal meegaan.’

In de praktijk

Het mooiste van urban sketching vindt Ruud het tekenen in gezelschap, het liefst natuurlijk met zijn Peggy.

Hij geniet erg van onze Nationale Schetsdagen met hun gezelligheid en blije gezichten. In 2016 werd de eerste Nationale Schetsdag gehouden in Utrecht en inmiddels organiseren we er drie of vier per jaar. Naast een vaste groep terugkerende deelnemers komen er ook steeds weer nieuwe gezichten bij. Ruud houdt er van om dan rond te lopen langs de groepjes schetsers en komt vaak nauwelijks zelf aan tekenen toe.

Deze schets heb ik in de kerktoren van de Sint-Servaasbasiliek in Maastricht gemaakt. Mathy Engelen had geregeld dat we toegang hadden in de toren. Het was zo mooi om het geruis van de stad beneden te horen en in de verte de studentenwoning van mijn dochter te zien. Ik besloot de herkenningspunten met pijlen aan te duiden.

Soms maak je ook onverwachte dingen mee: ‘Toen ik eens in Luik aan het schetsen was, kwam een man naar me toe met een A3 aquarelblok. Hij had me zien zitten en was de aquarelblok thuis gaan halen. Hij zei alleen ‘Ik zag je zitten. Ik gebruik hem toch niet meer’, en liep weg. Ik kon hem nog net naroepen:’Bedankt!’.’

Tips

Ruuds tip voor een goede schetslocatie: ‘Maastricht. Het is een geweldige stad om te schetsen. Mijn opa komt er vandaan en het geeft me het ‘roots’-gevoel. De stad biedt zoveel voor schetsers, dat het moeilijk is om een keuze te maken. Het liefste zit ik met Peggy op een terrasje met een goed glas Tripelbier en schets ik wat ik zie.’

Ruud heeft ook nog een paar tekentips. ‘Ik teken eerst altijd de voorgrond: mensen, paaltjes, struiken of bomen. Daaraan meet ik alles wat daarachter komt af zodat alles op de tekening past. Als ik een toren teken, begin ik met een verticale lijn, waar ik de hoogte van de verschillende delen op af kan meten.’

Mijn partner Peggy Titaley en ik schetsen op vakantie vaak samen. Dit is een schets van haar kleurrijke schoenen in de trein onderweg naar het vliegveld voor onze reis naar Indonesië vorig jaar.

‘Ik maak nooit een schets in potlood, maar begin meteen met inkt. Alles wat tijdens het tekenen misgaat, blijft dus zichtbaar. Als je je schets na een tijdje weer ziet, vallen die foutjes niet meer op. Het onvolmaakte vind ik juist aantrekkelijk.’

Perspectief is altijd lastig, maar het werd voor Ruud een stuk makkelijker te doorgronden door deze tip: ‘Iemand vertelde me dat de horizon altijd op ooghoogte zit. Dus zeker als je staat, liggen de ogen van andere staande mensen allemaal ongeveer op de horizon, want we zijn allemaal ongeveer even lang. Je tekent de hoofdjes op één lijn, mensen die dichtbij staan zie je groter (voeten laag op de tekening), mensen die verder weg staan zie je kleiner (voeten hoger op de tekening).’

Bedankt voor je verhaal, Ruud, en ook voor de kleine introductie van Peggy. We wensen jullie alle geluk met het Symposium. Na alle tijd en energie die jullie daar in hebben gestoken hopen we dat jullie kunnen genieten van gezellige dagen in Amsterdam!

English version

USK Interview: Ruud Otten

by Roger Klaassen

Some things are hard to imagine, for example Urban Sketchers Netherlands and the Urban Sketchers Symposium in Amsterdam without Ruud Otten. Six years ago, Ruud started the Facebook-group ‘Urban Sketchers Nederland‘, which led to the Foundation Urban Sketchers Netherlands in 2017, and the last two years Ruud was the driving force behind the local team for the organisation of the Amsterdam Symposium. Just as hard to imagine: you can’t find much information about Ruud on our website. We have some catching up to do with this interview.

And oh yes, totally unimaginable: Ruud without his partner Peggy Titaley – we will also get to know her a little bit better in this interview.

Ruud Otten is 47 years old and he lives in Stein, in the very south of the Netherlands. He is a self-employed project manager and he is the president of the Foundation Urban Sketchers Netherlands. For the Amsterdam Symposium he is the leader of the local team – his official duties and tasks can be summarised as ‘everything’.

Peggy Titaley runs a small scale daycare for young people with a handicap. In her free time, she helps Ruud to survive these busy times. In the last two years, she jumped in to support team members whenever they needed help and during the Symposium she has a responsibility for ‘ad hoc coordination’ – let’s hope she will have a quiet time.

Peggy Titaly, working with full concentration on a sketch in Liège.

Urban Sketching: the beginning

As a kid and a youngster, Ruud drew a lot. But as things go: study, work, other hobbies (music, in particular music) and drawing got out of sight. Around 2012, Ruud wanted to take up drawing again and, looking for inspiration on the web, he found the Urban Sketchers community. There was no dutch urban sketchers group yet, so Ruud founded the Facebook-group ‘Urban Sketchers Netherlands’. His goal: go out, get in touch with other sketchers and learn from them.

I made this sketch last year in Indonesia, on the Flores Sea. I hurt my ribs the day before, so I could not go diving. I stayed on board to sketch. A quiet break.

From that day on, Ruud went out with drawing gear in his bag. At the time, his partner Peggy didn’t find it a hobby for herself, but during a holiday in Berlin she was slowly converted. After a short trial phase, Ruud and Peggy visited a Berlin art supply shop, where Peggy assembled her own sketch kit, and they were a sketching couple.

Together, Ruud and Peggy participated in the Urban Sketchers Symposia in Manchester, Chicago and Porto.

For Ruud, urban sketching is not about drawing per se, but about meeting other sketchers and learning form each other. You can perfectly well go out and make a drawing on your own, but is so much more fun to know that you are part of a bigger community. Sketch Days, Symposia, Facebook-groups: urban sketching is all about sharing and encouragement. Even if the Amsterdam Symposium is a big event, Ruud hopes that it will have a friendly, easy-going atmosphere. Maybe, the ‘Drink & Draw’ is the best part of the Symposium.

This is one of the very first urban sketches ever made by Peggy Titaley, in Berlin. The sketch may be very simple, but it tells the story about sparrows that were targeting our peach cake.

Materials & Tools

Ruud uses several kinds of pens. A Lamy fountain pen, very popular among urban sketchers (in Ruuds case a Lamy Joy filled with Noodler’s Lexington Gray ink), Uniball Pin Pens (a kind of fineliner) and Sakura Pigment Brush Pens.

For colours, Ruud uses Winsor & Newton watercolours. He has them in a tiny tin box, the Mini Palette by Peggy Wong (Peggy Wong is a board member of the international Urban Sketchers organisation – another Peggy so to speak, which causes some confusion sometimes, not with Ruud, but with me). The palette is small so it is easy to hold in your hand, but the wells are deep enough to hold a sufficient amount of paint.

Sometimes, Ruud draws in a sketchbook, but mostly he makes his own leporellos (the zigzag-books). He cuts and folds them from large sheets of paper or from paper on rolls: Fabriano Artistico, 200 or 300 grams. years ago he ordered a roll of paper that ‘will last a lifetime.’

In practice

The best part of urban sketching according to Ruud is drawing in company, preferably his own Peggy, of course.

He enjoys our National Sketch Days because of the friendly atmosphere and the happy faces. In 2016, the first National Sketch Day was organised in Utrecht, and now we organise three or four events a year. We have a steadily returning group of sketchers and at every event we receive new participants. Ruud enjoys walking around the groups of sketchers and hardly gets to sketching himself.

This sketch was made in teh church tower of the Sint Servaas Basilica in Maastricht. Fellow urban sketcher Mathy Engelen had arranged access to the tower. It was nice to hear the city moise below us and to see the student home of my daughter. I decided to indicate these landmarks with arrows.

Sometimes, unexpected things happen: ‘When I was sketching in Liège (Belgium), a man came to me and gave me an A3-watercolour sketchbook. He had seen me drawing and went home to get the sketchbook. He only said ‘I saw you drawing. I don’t use it anyway’, and he disappeared. I could just yell a ‘Thank you!’ at him.’

Tips

Ruuds tip for a good sketching location: ‘Maastricht. It is a great city to draw in. My grandfather lived there and it give me that ‘roots-feeling’. The city has so much to offer to sketchers, that it is hard to make a choice for a more precise location. I prefer to sit on one of its café terraces with Peggy and a good glass of Triple beer, and sketch what I see.’

Ruud also has several drawing tips: ‘I start my sketch by drawing the foreground first: people, lamp posts, bushes or trees. This gives me the framework from which I measure all things in the background, so everything fits in. When I draw a tower, I start with a vertical line, on which I indicate the heights of the different parts.’

My partner Peggy Titaley and I often sketch together during holidays. This is a sketch of her colourful shoes in the train to the airport, on our way to Indonesia last year.

‘I never do a pencil sketch, I start with ink. Everything that goes wrong while drawing, remains visible. When you look at your sketch after a while, you won’t notice these mistakes anymore. The imperfection is pleasing, I think.’

Perspective drawing is hard for everyone, but for Ruud began to understand it better when he got this tip: ‘Someone told me that the horizon is always at your eye-level. So if you are standing, the eyes of all other people standing are at the horizon, because we all are more or less of the same size. You draw all heads on a line, people that are closer look bigger (feet lower on your drawing), people that are at a distance look smaller (feet higher on your drawing).’

Thanks for your story, Ruud, and also for introducing Peggy. We wish you both luck for the Symposium! After all the time and effort you have put into it, you deserve easygoing days in Amsterdam!