door Linda Toolsema
Nog net vóór het nieuwe jaar begint, plaatsen we het 25e interview met een urban sketcher – een jubileumeditie dus! Wat leuk dat we telkens weer mensen bereid kunnen vinden om iets over hun ervaringen met het schetsen op locatie te vertellen én dat de interviews zo veel gelezen worden. Dank allen!
In deze 25e editie laten we Peter Flohr aan het woord.
Samen schetsen
Peter Flohr komt uit Rotterdam en is daar een van de organisatoren van de lokale urban sketchers groep. Hij is niet meer beroepsmatig actief en besteedt veel tijd aan urban sketching en tekenen in het algemeen. “Het is een verslaving kan ik wel zeggen! De combinatie vind ik ideaal, creatief zijn en dat samen met anderen doen, heel stimulerend. Ook buiten de reguliere schetsmiddagen spreek ik graag af om samen ergens te schetsen.” Tekenen en schilderen doet Peter nu circa twintig jaar. Momenteel vooral urban sketching maar vroeger veel schilderen met acrylverf: modellen, portretten, abstract. Model- en portrettekenen doet hij ook nog veel. Recentelijk maakte Peter zelfs portretten tegen betaling. Daarnaast hoopt hij ook weer op abstractie uit te komen, via urban sketching. Genoeg te doen dus!
Begin 2017 werd Peter door iemand meegenomen naar een sketchcrawl in Den Haag. Dat beviel hem wel en hij wilde er graag mee verder gaan. “Ik was nooit aan Facebook begonnen dus dat moest nu wel! Sindsdien zeker geen spijt van gehad. Ik zie er erg veel moois langs komen, daar kan ik me enorm aan op trekken.” Al gauw was Peter helemaal in het schetsen gedoken. Kort daarna werd hij gevraagd om de groep in Rotterdam mee te helpen organiseren.
Peter werkt doorgaans met fineliner en aquarel en sinds kort ook met een Platinum Carbon vulpen. Voor modeltekenen gebruikt hij graag siberisch krijt (oftewel geperst houtskool). Lange tijd werkte hij op tekenpapier (170 gr) en dat ging prima, maar nu is hij dan toch overgestapt op aquarelpapier “en dat scheelt toch wel in te bereiken effecten!” Behalve materiaal maakt het natuurlijk ook uit hoe je het hanteert. “Graag mag ik af en toe met de niet-dominante hand schetsen, geeft een leuk vervormend effect. Of ook gedeeltelijk blind tekenen. Er is zoveel mogelijk…”
Het weer
Op de vraag naar minder prettige ervaringen met het tekenen op locatie denkt Peter vooral aan het weer. Hij herinnert zich een schetsevenement in het kader van een kunstproject in Rotterdam, de Boerenzij, afgelopen voorjaar. “Op een zondag zijn we gaan schetsen aan de kade van de Maashaven, vol in de wind en het was gruwelijk koud, niet te harden. Het plan was om in de pauze te gaan picknicken maar dat hebben we maar laten varen en we zijn toen in het atelier van de projectleider gaan lunchen, gelukkig dichtbij.” Zo kwam het toch nog goed met het evenement. Overigens hangt het werk van Peter en zijn medeschetsers van dat project nu in kunstencentrum TENT in Rotterdam.
Gelukkig overheersen de positieve ervaringen: “Het buiten schetsen is doorgaans sowieso wel leuk, zeker met lekker weer natuurlijk, haha. Een aantal keren kreeg ik koffie aangeboden door buurtbewoners en dat is dan wel verwarmend, letterlijk en figuurlijk.” Ook aan de tentoonstelling “Urban Sketching in Schiedam” in een Schiedamse galerie heeft Peter plezierige herinneringen (dat was een project van medeschetser Andie Wieringa, afgelopen zomer). Zowel het samen schetsen voor de tentoonstelling als ook het gezamenlijk inrichten van de tentoonstelling vond Peter een erg leuk project.
Volslagen gewoontjes
Qua onderwerpen wijkt Peter graag af van de meer gebruikelijke toeristische of pittoreske invalshoek die veel van ons vaak kiezen. Hij heeft een voorkeur voor onderwerpen als oude auto’s, cruiseschepen, industrieel erfgoed, museumobjecten, muzikanten enz. Verder vindt Peter een schets met water in de voorstelling eigenlijk altijd interessant. Maar het onderwerp hoeft niet altijd iets speciaals te zijn: “vaak zie ik geweldige schetsen langskomen op Facebook van uitzichten of scènes die volslagen gewoontjes zijn en waar je normaal direct aan voorbij zou lopen.” Dat valt hem niet alleen op tekeningen van anderen; hij merkt dit ook in zijn eigen werk. Vooral nu hij al wat langer op locatie tekent. “Hoe ervarener ik word, hoe minder het uitmaakt waar ik teken. Het object of de omgeving hoeft dan niet speciaal of exotisch te zijn om er toch wat moois van te kunnen maken. Het is fijn om zo onafhankelijk van het onderwerp te worden!”
Peter, bedankt voor je verhaal en je mooie tekeningen! Volgend jaar zijn we weer terug met nieuwe interviews
Heeft Peter ook een instagram account?