door Roger Klaassen
Arian in actie in de bollenvelden tussen Wassenaar en Oegstgeest.
Het eerste dat ik opstak van het interview met Arian van Dijk was het bestaan van ’s Heer Hendrikskinderen, vlakbij het Zeeuwse Goes. In dat dorpje woont Arian met zijn vrouw Karien. Arian is 59 jaar jong, vader van twee dochters en opa.
Arian: “Tekenen en schilderen loopt als een rode lijn (geen draad) door mijn leven. Ik teken elke dag, al is het maar tijdens een telefoongesprek. Ik ben ook een paar jaar freelance illustrator (autodidact) geweest en vervolgens ben ik het reclamevak ingerold, in mijn reclame- en internetmarketingbureau bureau Wigman Van Dijk.”
Arian is ook sportief, hij doet aan functional fitness – intensieve trainingen op kracht, souplesse en conditie. Op deze manier blijft hij energiek en gaat hij top fit door het leven.
Meerdere van mijn favoriete schetsen heb ik op een terras gemaakt met een kop koffie of een speciaal biertje erbij. De schets van de Sint Janstraat in Middelburg is er zo één en biedt uitzicht op de Lange Jan (kerktoren).
Urban Sketching
Als middelbarescholier tekende Arian buiten al in ‘onze gecultiveerde natuur’ – het landschap met menselijke ingrepen, zoals dat overal in Nederland te vinden is, maar misschien wel het meeste in Zeeland met zijn indrukwekkende waterwerken. Door allerlei zaken – laten we het maar ‘het leven’ noemen – raakte het tekenen en schilderen in het slop. Arian verloor er zijn interesse in en merkte dat hij daar niet gelukkiger van werd.
Het tij keerde in 2010, toen Arian een opleiding bij de Kunstacademie in Antwerpen besloot te volgen. “De passie kwam terug en meer dan ooit tevoren. Ik zit er nu weer goed in. Ik heb op een gegeven moment wel een pauze genomen qua schilderen want dat werd echt een soort productie: schilderij klaar, nieuw doek op de ezel en weer een schilderij maken. Dat werkte niet echt: als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg. Na een schilderpauze pak ik het nu weer op, maar op een andere manier: expressionistischer met meer materie, meer kleur, gedurfder ook. Experimenteren. Dat pakt niet altijd goed uit, maar het is wel spannender en brengt me uiteindelijk wel weer verder.”
Een ‘Franse’ schets, getekend vanaf een terras in Brives.
“Rond 2017 heb ik het fenomeen ‘urban sketching’ opgepakt. Sinds die tijd heb ik periodes dat ik dan weer meer schets, dan weer meer schilder, dan weer meer aan het tekenen ben. Ik wil mezelf ook niet vastpinnen, ook niet qua stijl.”
Voor urban sketching gebruikt Arian de bekende materialen: watervaste fineliners (Steadler en Micron) en aquarelverf, kleine schetsblokjes (ongeveer A5), meestal met wat gladder papier, enkele aquarelpenselen en een of twee rechthoekige kunststof kwasten.
Het goede leven
Tekenen maakt het leven aangenamer voor Arian. Zijn beschrijving van een goede start van de dag: “De afgelopen zomers schetste ik vooral tijdens vakanties in Frankrijk. Er is daar een dorpje – Saint Robert in de Corrèze – dat in mijn hart zit. Bijna elke ochtend liep ik in de vroegte van ‘ons’ campinkje naar de bakker in het dorp. Daarna nam ik dan een espresso op het pleintje en begon te schetsen terwijl het dorp tot leven kwam. Vervolgens pakte ik nog ergens anders in dat dorp een mooi plekje en kuierde dan na 1 à 1,5 uur met het brood terug naar de camping voor het ontbijt. Mooier kan een dag niet beginnen, toch?!”
Nog een ‘Franse’ schets, deze is gemaakt in ‘mijn’ dorpje Saint Robert, vanaf een tuinmuur/wal in de kerktuin.
Arian verrast ook graag anderen met zijn tekeningen: ‘Ik schets graag op terrasjes, da’s wel gezellig. Als ik klaar ben met de schets die ik wilde maken, dan vind ik het leuk om een of twee personen die wat verderop zitten te schetsen, zonder dat ze het in de gaten hebben. Als dat schetsje af is, betaal ik, pak mijn spullen in, scheur het betreffende schetsje uit en loop dan langs die mensen het terras af. In het voorbijgaan leg ik het schetsje op tafel – ondersteboven en zonder iets te zeggen – dan loop ik snel verder. Soms wordt er iets geroepen, of komt iemand je achterna, soms niet. Dat laatste is eigenlijk het leukst: als ik een eindje weg ben, kijk ik nog één keer om. De reactie die je dan krijgt, is vaak zo leuk: dat maakt mijn dag gewoon nog een stukje mooier.”
Tip: als je een tekening wilt van Arian, ga dan bij hem in de buurt op een terras zitten.
De tips van Arian
Arian tekent graag straatjes en pleinen, bij voorkeur met oudere gebouwen: “Mensen, auto’s en ander straatmeubilair mag erbij, maar liever niet te veel. Middelburg is een droomstad om te schetsen met ruim 1100 monumenten.”
Deze schets heb ik zittend op de kademuur gemaakt, in Middelburg.
“Ik vind het leuk om met anderen te schetsen, maar alleen is ook prima.”
De beste tip die Arian ooit kreeg op schilder- of tekengebied laat zich in drie woorden samenvatten: “Kijken, kijken, kijken.” Arian legt uit wat hij bedoelt: “Ten eerste: wees objectief – teken wat je ziet, niet wat je denkt dat je ziet (aannames, vooral bij kleur belangrijk). Ten tweede: bestudeer je onderwerp voordat je begint. En ten derde: blijf kijken – kijk meer naar je onderwerp dan naar je papier.”
Recente reacties