door Linda Toolsema

Voor een kennismaking met Nathalia van Eijsden brengen we een bezoekje aan het zuiden van het land, waar Nathalia tussen het tekenen door ook nog de Maas schoon houdt.

Nathalia in actie.

Nathalia van Eijsden (48) is geboren en getogen in Maastricht. Ze woont met haar man en twee katten in Borgharen, een kerkdorp aan de Maas dat hoort bij de gemeente Maastricht. In het dagelijks leven werkt Nathalia op de financiële administratie van de Gemeente Maastricht.

Zoals veel schetsers tekende Nathalia als kind veel en graag, maar stopte ze daar op een gegeven moment mee toen ze ouder werd. Het vuurtje werd weer aangewakkerd toen ze enkele jaren geleden een burnout kreeg en haar op een gegeven moment de vraag werd gesteld wat ze als kind graag deed. Tekenen dus. Kort daarna ontdekte ze de online cursussen van Sketchbook Skool en begon ze met het tekenen van dagelijkse dingen in en rond het huis. Ook tekent Nathalia graag van foto’s.

Mosae Forum, Maastricht. “Deze schets is bijzonder voor mij omdat ik daar werk en omdat ik er naar mijn idee redelijk in geslaagd ben om dit gebouw op papier te zetten. En ja, ik ben een trots lid van USk Maastricht dus die stempel komt vol in het zicht!”

Veiliger in een groep

Al gauw las Nathalia over urban sketching, en ze volgde ook een cursus met dit thema bij Sketchbook Skool. Toen de groep Urban Sketchers Maastricht werd opgericht, sloot Nathalia zich daar in januari 2018 bij aan. “Urban sketching leek me erg leuk om te doen, maar ik durfde er in mijn eentje niet op uit te gaan. In een groep voelt het toch een stuk veiliger. Daar heb ik helaas nog steeds last van dus er is veel overredingskracht van mezelf nodig om ergens alleen te gaan zitten om te schetsen, zeker tijdens het afgelopen jaar waarin we als groep niet echt er op uit konden.” Gelukkig zijn er inmiddels leuke contacten ontstaan met medeschetsers uit de buurt, dus Nathalia kan (met inachtneming van de coronamaatregelen) fijn samen tekenen. Zo hoeft ze er niet alleen op uit te gaan, maar toch probeert ze dat ook af en toe te oefenen.

“We waren naar de Sphinxpassage in Maastricht gegaan om te schetsen maar ik vond het best lastig om er een goed onderwerp te vinden. Gelukkig zat Mathy Engelen in de buurt en zolang ze stil blijven zitten vind ik mensen erg leuk om te tekenen.”

“Dit is de Hortus Botanicus in Amsterdam, getekend tijdens het Urban Sketchers Symposium. Ik vond het heel speciaal om tijdens het symposium aan een aantal sketchwalks deel te nemen.”

Afleren

Als Nathalia op pad gaat om te tekenen neemt ze een schetsboek mee, een vulpen met De Atramentis Document (watervaste) inkt, aquarelverf en kleurpotloden. Ook neemt ze een ‘gewoon’ grafietpotlood mee, “maar dat probeer ik een beetje af te leren omdat het veel tijd kost om eerst een tekening in potlood op te zetten – ik wil mijn perfectionisme graag wat los leren laten.”
In je eentje buiten zitten te tekenen levert soms spannende, maar meestal vooral ook leuke ervaringen op. Zo had Nathalia op een dag tijdens haar lunchpauze eindelijk besloten om op een rustig plekje te gaan zitten en het pand van een goudsmid (Atelier Puur!) te tekenen waar ze zelf ook al eens iets had laten maken. “Ik had me redelijk verdekt opgesteld, tot op een gegeven moment de deur van de winkel open gaat en de eigenaar recht op me af komt lopen (aaaaah!). Hij was toch wel heel nieuwsgierig wat ik daar zat te doen en vond het hartstikke leuk. De goede man is vorig jaar helaas veel te jong overleden en als ik de tekening zie moet ik daar toch steeds weer eventjes aan denken.”

Atelier Puur!, Maastricht. Deze tekening is een mooie herinnering voor Nathalia aan de eigenaar van het Atelier, die een praatje met haar kwam maken. “Daarnaast heb ik daar geleerd dat je niet op een al te stil plekje moet gaan zitten omdat wildplassers dat ook fijne plekjes vinden…”

Walhalla

Meestal tekent Nathalia thuis – “ik teken eerder een rommelhoekje dan dat ik het opruim.” Ze bekent dat ze al heel vaak onverrichterzake terug naar huis is gegaan als ze zich voor had genomen om te gaan schetsen. Ze vergelijkt het schetsen van mooie locaties met het tekenen van goede bekenden: “Ik vind het resultaat al snel niet goed genoeg omdat ik weet hoe het er uit zou moeten zien.” Toch noemt ze de binnenstad van Maastricht ‘een walhalla voor de urban sketcher’ – iets dat we na een aantal Sketch Days daar alleen maar kunnen beamen.

Langs de Maas bij Borgharen. “Een dag eerder waren we met een groep vrijwilligers tijdens de Maas Cleanup bezig geweest om afval te verzamelen in de Maasbedding bij ons dorp. De verzamelde berg afval was indrukwekkend, dus ik ben een dag later terug gegaan om een deel van de opbrengst vast te leggen. Wandelaars in het natuurgebied vonden me een beetje apart geloof ik.”