USK Interview: Herma van Bolhuis

door Linda Toolsema

De zomervakantie zit er voor de meesten van ons weer op, en daarom pakken we de interviews met urban sketchers weer op. Deze maand maken we kennis met Herma van Bolhuis, één van de organisatoren van Urban Sketchers Assen.

Herma in actie

Herma van Bolhuis werkt als beeldend kunstenaar en woont in Assen. Ze schildert portretten en stadsgezichten met een losse toets, in impressionistische stijl. In haar stadsgezichten legt ze het dagelijks leven in de stad vast. “De beweging en de levendigheid vind ik mooi om te vangen, ik raak er niet op uitgekeken.” Bij het schilderen van portretten probeert Herma de mensen die poseren zo dicht mogelijk te benaderen, en ze geniet ervan om in een sfeer te werken waarin mensen zich op hun gemak voelen.

Herma schilderde al vaak en plein air in de stad. Op een dag, ergens in 2018, kwam er iemand langs die lid was van Urban Sketchers Groningen. Hij gaf Herma de tip om een keer aan te sluiten bij deze groep tekenaars. “Eenmaal daar gekomen was ik direct verloren. Met elkaar de stad in gaan om die vast te leggen vond ik heel gezellig en inspirerend. Het prachtige werk van de medetekenaars werkt stimulerend, je leert van elkaars aanpak en technieken.”

Een verregende schets van een pleintje in Assen. “Ondanks dat het keihard regende, waren we vastbesloten om te schetsen in de stad. Op een verregend plein hebben we onder parasols zitten tekenen. Je kunt de regendruppels zien in de tekening, dat vind ik wel heel leuk.”

Niet lang daarna ontmoette Herma een tekenaar in Assen die net zo enthousiast was als zij, en richtte ze samen met Jesamine Totañes-Wiersema en Foke Singh de groep Urban Sketchers Assen op. Sindsdien tekent Herma vaak met een groep in Assen. Door de coronaperiode heeft alles een poosje stil gelegen, maar de komende tijd hopen de organisatoren de sketchcrawls weer op te pakken.

“Hier heb ik Foke getekend, medeoprichter van Urban Sketchers Assen. Tijdens deze schets zaten we plannen te maken voor tekenevenementen in Assen.”

Wanneer Herma en plein air schildert, gebruikt ze olieverf. “Dat is vaak een hele organisatie om het doek wat je wilt maken heen. Tubes verf, een palet, medium, kwasten, ik sjouw vaak heel wat met me mee.” Het tekenen in de stad omschrijft ze als ‘lichtvoetiger’ – je hebt minder ballast bij je, waardoor je heel wendbaar bent. “In het begin heb ik ook nog getekend met pastel, maar op een gegeven moment heb ik gekozen voor een tekenpen met aquarelverf, juist omdat je dan op een snelle manier kunt werken. Je kunt haast notities maken van je omgeving, dat vind ik heel erg prettig om te doen.” Er komt veel op je af als je in de stad zit te tekenen. Er is veel te zien, er gebeurt van alles en je moet keuzes maken: wat wil je tekenen, hoe wil je het tekenen? Wat geef je aandacht en wat is daar het effect van? Het tekenen in de stad ervaart Herma als een soort onderzoek, waar ze nooit op uitgekeken raakt.

Een voorportaal van de kathedraal in Chartres in Frankrijk. “Dit was één van mijn eerste tekeningen die ik maakte met een tekenpen op vakantie. Ik moest een plekje in de schaduw hebben, omdat het zo warm was. Het was heerlijk koel in het voorportaal van de kathedraal.”

Het contact wat mensen met je maken vindt Herma een ander leuk aspect van het buiten tekenen. Er is vaak leuke belangstelling voor wat je aan het doen bent en soms komen er hele verhalen los. Dat is niet altijd even handig als je geconcentreerd aan het tekenen bent, maar vaak wel heel gezellig. Herma ervaart het meestal als heel stimulerend. “Een keer zat ik te tekenen, toen er een man langskwam en uitriep: ‘hé, je bent mijn geboortehuis aan het tekenen!’ Hij vertelde het verhaal over het huis en wat hij daar allemaal had meegemaakt vlak na de oorlog. Dat zijn leuke ervaringen.”

Bij het schilderen op locatie heeft Herma daarentegen regelmatig minder positieve ervaringen. Haar schilderij op de ezel is dan heel zichtbaar en dat ontlokt niet aan iedereen een positief commentaar. “Zeker omdat het werk in uitvoering is, daar moet je natuurlijk wel een beetje doorheen kunnen kijken. Ik ben er wel aan gewend dat mensen op allerlei verschillende manieren kunnen reageren.” Meestal is het gelukkig gewoon heel gezellig!

“Na afloop van een paar uur tekenen in de stad gaan we vaak even wat drinken in een café. Het tekenen gaat dan vrolijk door.”

Het liefst tekent of schildert Herma oude gebouwen en straten. Ze houdt van de architectuur van de oude Hollandse steden; de ornamenten, stoepen, hekken en gevels zijn vaak zo mooi gemaakt en prachtig om te tekenen. “Ik zoek vaak een mooie hoek op in de stad, zodat ik een ruimtelijk beeld heb wat ik kan tekenen. Mensen komen er ook op, maar zij spelen naar mijn idee niet de hoofdrol in een tekening. Dat zijn toch meer de gebouwen.” Eigenlijk vindt Herma alles mooi om te tekenen: een benzinestation, de markt, bloemenwinkels, er zijn zoveel motieven in de stad!