Schetsboek vergeten!

27 augustus 2021

door Anne Rose Oosterbaan

Och wat dom, je bent al onderweg en dan merk je dat je schetsboek nog thuis op tafel ligt. Kan gebeuren, niets aan de hand. Er is altijd wel een oplossing, kijk maar hoe tien andere tekenaars daarmee omgingen. Zo kan het ook. 

Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is zo_kan_het_ook_kop_650.jpg

Schetsboek vergeten! Oi, oi, oi, je zit in de bus of trein, bent op weg naar een sketchcrawl of je hebt afgesproken met een paar tekenvrienden. Je kijkt uit het raam, je verveelt je een beetje en je wilt je eerste snelle schets maken. Je pakt je tas en dan slaat de schrik je om het hart: schetsboek vergeten, het ligt nog thuis op tafel! Geen man overboord, je kunt op het station alsnog pen en papier kopen, maar je kunt je ook schikken in de situatie en tekenen op wat je wel hebt. Of op wat je tegenkomt. Hier zie je wat andere tekenaars kiezen als ondergrond. Dat is nog eens urban sketchen. Zo kan het ook.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is 1bEThatsAnotherWaydownload.jpg


English version: click HERE.


Wil je inspiratie vinden over waar je op kunt tekenen, als je je schetsboek niet bij de hand hebt, kijk dan eens naar het werk van An Wang uit Beijing (China), een echte urban sketcher. Hij is lid van de Urban Sketchers Beijing: samen tekenen inspireert hem. Hij tekent op alles wat maar los en vast zit: op de zak van een hamburgerrestaurant, een papieren koffiebeker, een aankoopbonnetje uit de winkel, papieren bordjes en zelfs op een schelp die hij op het strand vindt. Het begon ruim tien jaar geleden, toen An Wang te vroeg was voor een afspraak met een vriend. Het was koud, dus hij kocht een beker warme sojamelk om zijn handen te warmen. Even verderop zag hij een prachtig gouden dak. Omdat hij geen schetsboek bij zich had, tekende hij op de papieren beker. Hij maakte er een foto van, en gooide de beker weg. Tegenwoordig haalt hij een paar lege bekers, tekent erop en geeft ze weg aan vrienden, als aandenken. Hij besteed gewoonlijk tien minuten aan zo een tekening. Wat ook heel lekker tekent, zijn bierviltjes. Vaak zijn ze aan de achterkant blanco en je kunt er met bijna elk materiaal op tekenen. Hier zie je twee voorbeelden van An Wang. Vergeet niet op zijn sociale media te kijken; je ziet er volop inspiratie.

Mariya Suzuki is een illustrator/artiest uit Tokio (Japan). Ze werd geboren in Nara (Japan) en studeerde illustratie in Long Beach, Californië. In 2014 keerde ze terug naar Meguro-ku ( Tokio). Ze werkt in opdracht voor boeken, tijdschriften, muzikanten en werkt ook samen met interieurontwerpers om muurschilderingen te maken of om op etalageruiten te tekenen, zoals voor de VanMoof Tokyo brand store.Mariya: ‘Ik heb altijd geweten dat ik kunstenaar zou worden. Toen ik klein was had ik al het gevoel dat ik geen andere keuze had.
Ik maak het liefst lijntekeningen, daar voel ik me het prettigst bij.’‘Ik hou er niet van om spullen weg te gooien en zie vaak dingen waar ik op kan tekenen, dus dat doe ik dan ook. Toen ik op de universiteit zat en met een vriend in een plaatselijk café praatte, had ik een blanco koffiebeker voor me en dacht: daar ga ik op tekenen.’ Drawing-to-Go, noemt ze deze schetsen. Ze zette deze gewoonte voort tijdens haar studie in Amerika en bij haar terugkeer naar Japan. Als ze koffie drinkt, neemt ze de tijd om naar de wereld om haar heen te kijken. Tekenen op een beker is voor haar eerder een dagboek dan dat ze de bekers versiert. Op de bodem van de beker schrijft ze haar indruk van de dag op. Mariya: ‘Ik teken dingen uit mijn dagelijkse leven. Het hoeft niet speciaal te zijn; ik zie schoonheid in die korte momenten.’

James J.C. Wei woont in Taipei (Taiwan). Hij gaat vaak de straat op om zijn omgeving te tekenen, meestal in zijn kleine Moleskine schetsboek. Soms tekent en schildert hij op een papieren bordje, zoals op dit voorbeeld (links), getekend in Keelung, het uiterste noorden van het eiland. Hij doet dat gewoon met een grafiet-potlood, meer heeft hij niet nodig. Als je op zijn sociale media kijkt, kijk dan ook eens maar zijn aquarellen, die zijn prachtig. Het motto van James: ‘Ik teken en schilder wat ik zie.’ Fijn, daar genieten wij nu van.

Peter Rush is architect in Sydney (Australië). Peter geeft niet om een schetsboek; hij tekent vaak op de binnenkant van een doos ontbijt­granen. Hij peutert de doos open en gebruikt zelfs alle kleppen voor zijn tekening: papier is papier. Dat zie je hier op zijn schets die hij maakte een winkelstraat in Bexley, in Sydney.Peter: ‘Dat tekenen op deze dozen ontstond per ongeluk. Toen ik eens zo snel geen papier kon vinden, viste ik een doos uit de prullenbak. In wezen ben ik zuinig; vroeger gebruikte ik vaak een boek om in te tekenen omdat een oude roman goed­koper was dan een echt schetsboek. Ik gebruik graag kleurpotloden voor mijn tekeningen. Het karton van de dozen is van goede kwaliteit en omdat het getint is, kun je ook je licht gekleurde potloden gebruiken.’ Peter maakt zijn schetsen meestal al ter plekke af, dan hebben ze de meeste energie. Juist omdat hij overdag zo veel met rechte lijnen werkt, vindt hij dat elke architect een schetsboek bij zich zou moeten hebben om zo veel mogelijk met de hand te tekenen.

Eric Schunk isproject designer in Atlanta, Georgia (Verenigde Staten). Eric tekent vaak op een servetje, kijk maar eens op zijn sociale media. Zo een servetje is lekker zacht en het is verbazend hoe lekker je erop tekent. Bovendien heb je niet de druk om een prachtig kunstwerk te maken, je krabbelt maar wat, wat het resultaat vaak ten goede komt. Veel beroemde architecten maakten hun eerste schetsjes op een servetje (zie dit artikel op Archdaily). Deze schets van de Georgia skyline heeft Eric gemaakt op een servetje met een simpele Platinum Preppy vulpen. Eric over dat schetsen: ‘Ik houd van architectuur, vulpennen en schetsen; ik teken tot mijn vingers eraf vallen.’ Het lijkt erop dat Eric het liefst op zulke servetjes tekent, hij neemt zelfs een stapeltje mee als hij gaat kijken (en tekenen) tijdens de basketbaltraining van zijn zoon.

Wen Yi heeft mijn hart gestolen. Hij woont in Dali, Yunnan (China) en stapt vaak op zijn fiets om door de steegjes van de oude binnenstad te dwalen. Dali is een prachtige, oude stad en heeft een overvloed aan cultureel erfgoed. Er ligt echter veel afval op straat. Wen Yi staat meestal vroeg op en neemt een tekenbordje mee, een pen en soms nog wat extra tekenspullen. Geen papier, dat zoekt hij op straat. Hij verzamelt stukjes weggegooid karton en papier om als ondergrond voor zijn tekening te gebruiken. Als het om een verpakking gaat, haalt hij het uit elkaar en maakt de kant waarop hij wil tekenen, schoon. Hij tekent de omgeving, op de plek waar hij zijn afval vindt. Als de tekening klaar is, legt Wen Yi zijn schets op dezelfde plaats terug of prikt het met een takje aan de muur. Dát is nog eens urban sketchen! Wil je meer werk van Wen Yi zien, bekijk dan het hele artikel op Bored Panda, er staan veel voorbeelden bij.

Teoh Kim Seah en zijn vrouw Yap Yeen Yee zijn eigenaar van Luna Solutions (binnenhuis-advies) en wonen in Kuala Lumpur (Maleisië). Als je ze volgt op internet, zie je dat ze vrijwel dagelijks op stap gaan om hun omgeving te tekenen, meestal als ze ergens zitten te eten. Vaak zijn dat plekken waar veel mensen zijn. Toen ze eens op bezoek waren op het eiland Penang (Maleisië), ontmoetten ze urban sketcher Jin-Jin Saw. Ze gingen samen eten bij China House. Tot hun verrassing was de tafel gedekt met een tafelkleed van papier, dus wat doe je als urban sketcher? Je gebruikt het papier voor je tekening. Teoh aan de ene kant, Yee aan de andere kant. En blijkbaar was er volop inspiratie om hen heen.

Mariela Luis uit Icod de los Vinos, Tenerife (Spanje) is architect en ze heeft een passie voor tekenen. Ze tekent bij voorkeur gebouwen, als het even kan op haar eigen arm of been. Even denk je dat het om een tatoeage gaat, met het is gewoon met een balpen getekend. Ze gebruikt ook wel eens een witte gelpen voor haar tekeningen. Je zet wel eens een kruisje op je hand als je iets moet onthouden voor later, maar dit gaat veel verder: Mariela tekent grote, historische gebouwen op haar lichaam, maakt er een foto van en plaatst die op haar Instagrampagina. Het is verbazend hoe veel details Mariela tekent. Laat je verrassen en kijk eens op haar pagina.

Johnny Lemoine, architect, kunstenaar, verpakkings- en grafisch ontwerper woont in San Diego, Californië (Verenigde Staten).
Johnny is een geweldige tekenaar. Johnny: ‘Hoewel ik jarenlange ervaring mee heb, blijf ik waanzinnig geïnteresseerd in architectuur. Ik heb ook een passie voor illustratie, grafisch ontwerp, verpakkingen en meubeldesign. Ik neem mijn ervaring en liefde voor architectuur graag mee naar andere ontwerpgebieden.’ Hoe ver Johnny daarin gaat, zie je aan deze tekening van het plein (Piazza del Campo) in Siena die hij op een toiletrolletje heeft gemaakt. Valt nog niet mee, op zo een rond vlak. Zo zie je, je kunt op bijna alles tekenen.

Richard Briggs is een Britse architect en ontwerper die nu in Sydney (Australië) woont. Sommigen kennen hem als de workshopdocent met het blauwe plakband, in 2019 in Amsterdam. Aan het eind van het symposium kon je een tekening afstaan, die op de veiling zou worden verkocht. Richard vond in de buurt van het symposium een fietszadel op een afgedankte fiets en tekende daarop met een watervaste viltstift zijn visie op Amsterdam. Zijn motto is immers om alleen op gevonden voorwerpen te tekenen. Wat mooie een ode aan de stad.

Richard tekent vaak op een muur of gevonden voorwerp. Hij kiest voor tape omdat hij dan legaal kunstwerken in openbare ruimtes kon plaatsen zonder andermans eigendommen te beschadigen. De breedte van het tape is vergelijkbaar met het gebruik van een grote brede verfkwast: de stad wordt zo het schetsboek van Richard. Het tijdelijke karakter van deze manier van werken betekent dat de tape-tekening eigendom wordt van de stad. Hij wil daarmee de kijker aanmoedigen om op een andere manier naar de straat te kijken. Midden een tape-tekening op een muur in Sydney.Rechts zien we Harry, de bewaker; hij vroeg om op een tape-illustratie op zijn deur te maken. Eerder was hij behoorlijk boos geworden omdat hij dacht dat Richard met tape het een geheime boodschap of iets aanstootgevends had gemaakt. Wat een boeiende man, die Richard!

Wil je nog meer inspiratie?


Vind je het handig om deze inspiratieblog te bewaren? Klik dan HIER om de pdf te downloaden. Handig voor later, als je voor hetzelfde probleem staat. Op deze pdf staan extra veel klikbare internetlinks, zodat je op je gemak nog wat verder kunt rondsnuffelen. Veel plezier! Zo kan het ook.


De volgende keer: Perspectief zonder liniaal


Heb je de vorige afleveringen gemist van Zo kan het ook? Hier kun je alsnog de vorige versies bekijken en downloaden:

Alle tekenaars hebben toestemming gegeven voor het gebruik van hun tekening in deze blog (behalve Wen Yi). © Anne Rose Oosterbaan. Engelse vertaling: Nino van Vuuren.

1 Reactie

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.