20 april 2024: National Sketch Day in Leiden

20 april 2024 organiseert Urban Sketchers Nederland samen met Urban Sketchers Leiden een National Sketchday in het centrum van Leiden.

Tekening: Liesbeth van der Burgh


Leiden, stad van ontdekkingen

Leiden is niet alleen een prachtige en gezellige stad, maar ook een levend canvas vol verhalen die wachten om getekend te worden; een ware bron van inspiratie voor urban sketchers! Dwaal langs de grachten met hun schilderachtige bruggen. Slenter door de straten en ontdek de vele verstopte steegjes en hofjes. Bewandel het Singelpark, het langst aaneengesloten park van Nederland.

Tekening: Aaldert Rus


Kijk omhoog naar de mooie historische gevels en leg de unieke architectuur vast die de eeuwenoude geschiedenis van de stad weerspiegelt. Leiden heeft een schat aan onderwerpen voor creatieve verkenningen. Teken de oudste universiteit van Nederland of de botanische pracht van de Leidse Hortus. Beklim de Burcht en verwonder je over de diverse achtergevels en het fraaie uitzicht op de Hooglandse kerk. Vang de energie van de lokale bevolking op de gezellige terrassen of de levendige markt. Ontdek de magie van Leiden en geef je schetsboek een onvergetelijke Leidse touch!

Programma

  • 10.30 – inloop bij Grand Café De Burcht
  • 11.00 – Start van de dag
    Op een aantal plaatsen in Leiden zijn posten waar de hele dag vrijwilligers aanwezig zijn. Zij kunnen je tips geven over het tekenen en/of over de stad. Je hebt er in elk geval fijn gezelschap aan, je hoeft je niet alleen te voelen.
    Er zijn vier workshops, die aansluitend aan de opening beginnen:
    • Kijken in Zwart/Wit- door Ellen de Jong
    • Snelschetsen met Aquarelpotlood – door Nino van Vuuren
    • Snel(ler) schetsen – door Roger Klaassen
    • Reflecties tekenen, met slechts 1 potlood – door Nicky Saliha van Faber Castell: de workshop van Nicky zal drie keer worden gehouden.
  • 16.30 – Show & tell & groepsfoto

Workshops

Hieronder vind je beschrijvingen van de vier workshop die worden verzorgd in Leiden. Je kunt aan slechts één workshop deelnemen. Je moet hiervoor inschrijven, zie helemaal onderaan dit bericht waar en wanneer je dat kunt doen.

Kijken in zwart-wit

Ellen de Jong is een kunstenaar in hart en nieren. Sinds een aantal jaren is ze regelmatig aanwezig bij de urban sketchcrawls in haar mooie Leidse binnenstad, waarbij ze is gaan experimenteren met nieuwe materialen en onderwerpen.

Ellen is een realistisch tekenaar – naast portretten en lesgeven maakt autonoom tekenwerk deel uit van haar kunstpraktijk. Haar tekeningen maakt ze voornamelijk met houtskool en pastelkrijt, waarmee ze snel, direct en zonder zichtbare toets kan werken. Ellen tekent en (onder)zoekt de schoonheid in (kleding)details, lichtval, vormen en stofuitdrukkingen.
Voor meer informatie over het werk van Ellen, bezoek haar website: www.ellendejong.com.

Tekening: Ellen de Jong


“Als je een stadsgezicht bekijkt, kun je overvoerd raken door veel informatie: lijnen, vormen, kleuren, licht, donker, groot, klein, dichtbij, veraf… waar te beginnen? Door je te focussen op het licht en donker, kun je grip krijgen op een onderwerp. In de workshop doen we dat door de donkerste en de lichte partijen te zoeken en als eerste te tekenen. Daarna kun je subtieler te werk gaan door de tussenliggende grijswaarden te tekenen. Al deze licht- en schaduwtinten (‘toonwaarden’) maken een tekening krachtig en geven volume en diepte.”

Materialen – neem ze zelf mee:

  • wit tekenmateriaal, denk aan: witte poscastiften, witte (pastel)potloden, witte gouach, wit aquarel ..
  • zwart tekenmateriaal, denk aan: zwarte markers, stiften of (aquarel)verf, houtskool, pastelkrijt – of potloden
  • als je getint tekenpapier hebt graag meenemen. Je hoeft het niet aan te schaffen, tekenen op bruin karton werkt ook geweldig, Ellen zal een voorraadje meenemen.

Tekening: Ellen de Jong


Snelschetsen met Aquarelpotlood

Nino van Vuuren is een bekend gezicht bij Urban Sketchers Nederland. Zij gaf al eerder een workshop tijdens het schetsweekend in Den Bosch. Nino van Vuuren is al van jongs af aan creatief bezig en heeft zich op verschillende manieren uitgedrukt, onder andere in muziek, kunst, acteren, poëzie, naaien, koken en zelfs mozaïeken. Nadat ze zowel kunst als muziek op de middelbare school als vak had, besloot ze muziek te gaan studeren aan de universiteit, om een decennium later terug te keren naar het maken van kunst.

Tekeningen van Nino van Vuuren


Over de workshop: aquarelpotlood is een veelzijdig materiaal, waarmee je snel grote vlakken kunt vullen maar juist ook kleine details kunt toevoegen. Het is daarmee een fantastische techniek voor snel schetsen. Ideaal voor het gebruik tijdens een reis met familie of vrienden waar je maximaal 15 minuten hebt om een scène vast te leggen in je schetsboek. In deze workshop ga je door leuke oefeningen, trucjes en een stappenplan, de mogelijkheden van dit medium oprekken om aan het eind losser, en vooral sneller te kunnen schetsen.

Materialen lijst – neem zelf mee:

  • Penseel en potje water OF een waterpenseel
  • Keukenpapier
  • Puntenslijper
  • Schetsboek of losse vellen papier (moet tegen water kan, dus ideaal mixed media- of aquarelpapier)
  • Als je de aquarelpotloden hebt, neem ze mee. Winsor & Newton heeft sets beschikbaar gesteld voor de workshop.

Snel(ler) schetsen

Roger Klaassen is een enthousiaste urban sketchers en voorzitter van Stichting Urban Sketchers Nederland.

In zijn workshop gaat hij je leren om sneller te schetsen. Je hebt vaak maar beperkt tijd om te tekenen (zeker als je met andere mensen op pad bent), dus dan is het fijn als je snel een impressie kunt tekenen. Als je sneller kunt tekenen, zal de drempel om aan een schets te beginnen lager worden.

Tekening: Roger Klaassen


Het doel van de workshop is dus om snel te tekenen, niet om een mooie tekening te maken. Je zult echter merken dat snelle schetsen hun eigen schoonheid hebben vanwege de spontaniteit en de energie. Je innerlijke criticus zal geen tijd krijgen om de kop op te steken.

De workshop bestaat uit drie eenvoudige oefeningen, waarin we op drie verschillende manieren tekeningen gaan maken. De verschillende aanpakken kun je ook goed inzetten als je later in een wat rustiger tempo aan de slag gaat.

Voor de workshop heb je genoeg aan eenvoudige tekenmaterialen – neem zelf mee:

  • papier – schetsboek of losse vellen
  • iets om lijnen mee te tekenen: pen (vulpen, balpen, fineliner) of potlood
  • iets om vlakken te kunnen maken: aquarel, markers, ecolinestiften of krijt

De workshop duurt ongeveer een uur, dus je hebt een groot deel van de middag nog om met hetgeen je hebt geleerd aan de slag te gaan.

Noot: Roger gaf deze workshop eerder tijdens de Sketch Day in Eindhoven. Schrijf er dus niet voor in, als je hem destijds hebt gevolgd.

Reflecties tekenenen, met slechts 1 potlood

Voor Faber-Castell laat Nicky Saliha zien hoe je de reflecties in het water met het Albrecht Dürer aquarelpotlood kunt opbouwen. We gaan aan de slag met één kleur, namelijk Dark Indigo. We maken hiermee een monochrome urban sketch met focus op de reflectie van het water. (Bij slecht weer zullen we moeten omschakelen en gaan we aan de slag met de lucht).

Nicky Saliha


Er zullen verschillende tips en tricks voorbij komen hoe je met het Albrecht Dürer aquarelpotlood kunt werken en we gaan ervaren hoe mooi de combinatie kan zijn met en zonder water.

Neem vooral je schetsboek mee zodat je meteen kunt zien hoe dit hierin zou werken. Faber Castell stelt de aquarelpotloden beschikbaar.

Nicky geeft deze workshop drie keer: de eerste aansluitend aan de opening (ze loopt dan met de deelnemers vanaf De Burcht naar de workshoplocatie), daarna om 13.15 en om 14.45 uur. Maak je keuze bij inschrijving.

Tekening: Nicky Saliha


Bereikbaarheid

Vanaf station Leiden Centraal loop je in ongeveer 15-20 minuten naar Grand Café De Burcht.

Je kunt op Leiden Centraal ook een van de volgende bussen pakken en uitstappen op de Breestraat, vandaar is het 4 minuten lopen naar de Burcht:

  • 169 – Alphen aan de Rijn
  • 4 – De Vink
  • 6 – Leiderdorp
  • 2 – Leiderdorp
  • 187 – Boskoop
  • 182 – Alphen aan de Rijn

Kom je met de auto? Dan is parkeren op Haagwegterrein handig. Een pendelbusje brengt en haalt je dan gratis waar je moet zijn – kijk ook op https://parkingleiden.com/nl/. Op loopafstand van de Burcht vind je parkeergarages Levendaal, Hoogvliet, Hooigracht en iets verder (ca 1 km) Beestenmarkt en Morsweg.

Tekening: Jaap van der Meij


Inschrijven

Zoals gebruikelijk moet je ook voor deze National Sketch Day inschrijven via Eventbrite, volg deze link. Inschrijving start 18 maart om 19.00 uur. Je kunt dan ook inschrijven voor een van de workshops.

Tekening: Marlon Doomen


USK Interview: Liesbeth van der Burgh

door Roger Klaassen

Op 20 april gaan we tekenen in Leiden (volgende week maken we het programma bekend)! We zijn te gast bij de Urban Sketchers Leiden, en één van hen is Liesbeth van der Burgh.

Liesbeth van der Burgh


Leidser dan Liesbeth zul je waarschijnlijk niet treffen: ze werd er 64 jaar geleden geboren, woont er nu nog (met man en rode kater) en ze werkte maar liefst 43 jaar bij de gemeente Leiden. Een loopbaan met een flinke waaier aan functies, de laatste jaren werkte ze er met tekst en beeld, als communicatiemedewerker.

En sinds een jaar is ze met pre-pensioen. En dat is maar goed ook, want ze heeft veel te doen, ze heeft het drukker dan ooit. Ik vat het samen: heel veel tekenen, aquarellessen volgen, zingen in een popkoor, wandelen met een wandelmaatje, de wandelclub of alleen, elke dag alle puzzels uit de krant oplossen, naar het museum of naar de bioscoop gaan, lezen en schrijven. Ja, beste lezers, toch zitten er ook voor Liesbeth slechts 24 uur in een dag! We laten Liesbeth zelf de conclusie trekken: “Ik verveel me geen moment.”

Tekenen & Urban Sketching

In Leiden hebben we sinds een aantal jaren het Singelpark (tevens tekentip!) : een aaneengesloten park langs de singels van Leiden van ruim 6 km. Hier komt voor mij alles samen: wandelen, architectuur, buiten zijn, mensen kijken, groen en tekenen. Afgelopen juni ben ik tijdens een wandeling langs dit fijne park op een bankje gaan zitten, met uitzicht op de Hortus Botanicus, en heb ik wat van de vele bootjes die door de singels varen en het vele groen getekend. Deze tekening staat voor mij echt voor waarom het hier in Leiden zo prettig wonen is.


Liesbeth ontdekte het tekenen op haar werk: “Ik kwam in mijn communicatiewerk in aanraking met zakelijk tekenen. Ik heb een paar cursussen ‘visuele communicatie’ gevolgd en heb even overwogen daar serieus mee aan de slag te gaan: hoe leuk is het als je met tekenen je brood kan verdienen! Maar ik merkte dat ik het lastig vond om de vertaalslag te maken van beleid naar visualisatie en ik werd een beetje ‘managersjargon moe’. Ik vond het veel leuker om zelf dingen te maken.”

Zelf iets maken, dat probeerde ze op de iPad, die ze had gekocht van een kerstbonus. “Ik ging aan de slag met de de fantastische app Procreate.” Dat ging op zich goed, maar digitaal tekenen kan ook een valkuil zijn voor de perfectionistisch aangelegde tekenaar, zoals Liesbeth. “Je kunt in Procreate je tekening opbouwen uit verschillende lagen. Door al die lagen kun je van alles blijven toevoegen en weer weghalen en weer wijzigen… dan kan ik niet meer kiezen wat ik mooier vind. Ik heb last van keuzestress bij het werken op de iPad.”

Op papier is dat wel anders. “Wat er staat, staat er. Niet mooi? Jammer dan. Hoewel ik soms de tekening inscan en in Procreate nog wat bewerk.”

Hoorn – Partner en ik houden wel van lekker lunchen op een terrasje. Ik neem me dan vaak voor om te gaan tekenen, maar meestal komt het er niet van en maak ik achteraf een tekening van een foto of ik begin op het terras en maak het later thuis af. Deze keer in Hoorn, op een terrasje aan de jachthaven aan de Korenmarkt, is het me gelukt een tekening helemaal af te maken.


Tijdens vakanties tekende Liesbeth wel eens de omgeving, maar de term ‘urban sketching’ kende ze nog niet. “In 2021 zag ik op Facebook een oproep van Urban Sketchers Leiden om samen te gaan tekenen . In augustus van dat jaar trok ik de stoute schoenen aan en heb ik voor het eerst meegedaan. Ik vond het heel spannend en heel moeilijk. Ik hou van details en teken het liefst elke steen, maar dan heb je in twee uur nog niet heel veel op papier staan.”

Hoe moeilijk het ook was, het was liefde op het eerste gezicht. “Ik was meteen verkocht aan urban sketching en aan de mensen van Urban Sketchers Leiden. Erg gezellig om met zoveel gelijkgestemden te zijn! Sinds een jaar houd ik me ook bezig met de organisatie van de groep. En… het lukt me inmiddels aardig om niet teveel in details te treden en zelfs binnen twee uur nog wat kleur toe te voegen.”

Op wandelafstand van mijn huis ligt Buitenplaats Berbice. Als lid van het Zuid-Hollands Landschap heb je toegang tot het landgoed. Niets zo heerlijk als tijdens een wandeling even in de rozentuin te gaan zitten tekenen.


Materiaal

“Ik ben begonnen met fineliners, heel veel fineliners. Ik kon ze niet weerstaan als ik weer eens een tekenwinkel of de plaatselijke Bruna binnenliep.”

Maar er is ook zoiets als het terugvinden van een jeugdliefde, en voor Liesbeth was dat pen en inkt. “Ik ben nog van de generatie die heeft leren schrijven met inkt en kroontjespen. Geweldig vond ik dat, die geur van inkt als je potje weer werd gevuld vanuit zo’n grote fles. En altijd blauwe vingers natuurlijk. Nu teken ik het meest met vulpen met converter, want dat is makkelijker mee te nemen dan een kroontjespen en los potje inkt. Ik heb een Lamy Safari en sinds kort een Sailor Fude de Mannen, met gebogen punt van 55 graden. Die vind ik helemaal super, want je kunt er van heel dikke tot heel dunne lijnen mee maken.”

“Voor kleur gebruik ik graag waterverf, aangevuld met kleurpotlood en af en toe werk ik met alcoholmarkers. Ik ben nu in mijn derde Moleskine A5 schetsboek (Art Sketchbook en Art Aquarel) bezig, die zijn wel mijn favoriet, zeker voor het journal- en urban sketching.”

“Als ik op locatie ga tekenen neem ik maar heel weinig mee. Een vulpen, een vulpotlood, en soms een waterbrush en een setje waterverf van Derwent.”

Ik had zin om de caravans waarop ik uitkeek tijdens een stop met de camper op een camping in Bladel vast te leggen, maar ik vond de compositie van drie caravans en campers naast elkaar niet bijster interessant. Bovendien pasten ze dan niet op mijn pagina. Daarom koos ik ervoor om ze als losse plaatjes over de pagina te verdelen. Ik vind het lelijke dingen om te zien, maar leuk om te tekenen.


Mooie ervaringen & tips van Liesbeth

Urban sketching is het tekenen op locatie, zo kom je nog eens iemand tegen. “Afgelopen voorjaar, op zo’n eerste mooie zonnige dag, zat ik op een bankje in de Leidse Hortus Botanicus uit de wind wat te schetsen toen ik opeens iemand hoorde zeggen: ‘Oh wat leuk, ik teken ook’. Het bleek een illustratrice te zijn, die ik al kende van Instagram. We hebben een tijdje erg leuk zitten kletsen, over tekenen natuurlijk. Naast het tekenen zelf, vind ik de ontmoetingen een van de leukste dingen van urban sketching.”

Ontmoeting in de Hortus Botanicus in Leiden


Hoe leuk ontmoetingen ook kunnen zijn, toch zijn voorbijgangers ook spannend. “Als ik alleen ben vind ik het altijd nog spannend om ergens te gaan zitten tekenen. Ik ben toch bang voor negatieve reacties. Een tip die ik eens kreeg, en die ik ook vaak gebruik, is om zo te gaan zitten dat er niemand achter je kan komen, dus tegen een muur of hek. Dan kan er niemand onverwacht over je schouder meekijken.” Meer tips hoe om te gaan met omstanders kun je hier lezen.

Het liefst tekent Liesbeth dingen die ze meemaakt en plekken die ze bezoekt: “Vaak zet ik er ook tekst bij. Ik houd van handschriften, van letters, van schrijven. Soms zet ik een pagina vol met alleen maar woorden. Schrijven is ook tekenen. Daarom snap ik het nooit als mensen zeggen dat ze niet kunnen tekenen – kun je schrijven, dan kan je toch ook tekenen lijkt me. Niet elke tekening is een kunstwerk of hoeft dat te zijn.”

“Ik ben liefhebber van architectuur, dus gebouwen zijn mijn favoriete onderwerpen om te tekenen. En heeft het een torentje, poortje of aparte deur: nog beter. En lantaarnpalen en bloempotten en wat groen erbij, helemaal fijn! En natuurlijk mensen erbij, dat maakt het voor mij echt een urban sketch.” Kortom: alles wat Liesbeth in het oog heeft, komt op papier.

Bedankt voor je verhaal, Liesbeth. Tot ziens in Leiden!

Volg Liesbeth op instagram .

Zijlpoort – Tijdens een sketchcrawl met de Urban Sketchers Leiden


Water

door Anne Rose Oosterbaan

Als je naar het water van een meer of rivier kijkt, lijkt dat steeds te veranderen. Het water beweegt, je ziet weerspiegelingen en de zon doet het water schitteren. Hoe krijg je dat op je papier?

Zo kan het ook. 

Water van een plas water, rivier of zelfs de zee, hoe teken je dat? Het lijkt altijd in beweging te zijn en als je goed kijkt, zie je veel kleuren, mede door de weerkaatsing en schittering van het licht. Het advies van een van de tekenaars: kijk er een tijdje naar, zonder iets te doen, neem in je op wat je ziet. Daarna is het gemakkelijker om het te tekenen. Soms weerkaatst het water de kleur van de wolken en de zon, maar het heeft vaak al een kleur van zichzelf. En dan hebben we het nog niet eens over alles wat we in het water weerspiegeld zien. Daarom: neem de tijd om er rustig naar te kijken voor je een beslissing neemt. In deze editie van Zo kan het ook zie je hoe tien schetsers deze moeilijke strijd aanging met water. Zo kan het ook.


English version: click HERE.


Sergei Merkulov woont in Sebastopol, een havenstad op de Krim aan de Zwarte Zee. Sergei is kunstenaar, ontwerper en
urban sketcher; in zijn vrije tijd trekt hij graag de stad in, bij voorkeur om schepen in de haven en straten van de binnenstad te schetsen. Overdag is Sergei ontwerper bij een plaatselijke drukkerij. ‘Voor mijn schetsen’, zegt hij, ‘gebruik ik een zwarte gelpen en gewone aquarelverf (White Nights). Ik ben begonnen met schetsen omdat mijn tekeningen een vereenvoudigde weergave zijn van de werkelijkheid en natuurlijk ook omdat ik mijn schetsboek overal mee naartoe kan nemen.‘

Deze tekening ziet eruit alsof Sergei het zo uit zijn mouw schudt, maar het zit knap in elkaar. De zee achter de boot is met een eenvoudige, lichte vlek waterverf weergegeven, met een paar dansende potloodlijnen. Maar kijk eens wat er aan deze kant van het varende schip gebeurt: donkere, robuuste lijnen, die het vaartuig stevig in het water doen liggen. Je hoeft echt niet het hele vlak te vullen om overtuigend water weer te geven.


Girish Toraskar is beeldend kunstenaar uit Canberra (Australië); hij groeide op in India. Girish is vijftig jaar lang architect geweest en gebruikt nu de kennis die hij in die tijd heeft opgedaan om de nuances van het leven om hem heen vast te leggen in zijn schetsboek.

‘Creëren is sinds mijn kindertijd mijn passie; ik vind het hele proces buitengewoon spannend, het is als een verslaving. Kleuren, vormen, ruimtes, licht en schaduw hebben me altijd geïntrigeerd. Als kind tekende en schilderde ik met alles wat voorhanden was, en uiteindelijk werd ik architect, met een sterke artistieke aanpak. Voor mij was elk project als een grote installatie en het hele proces, van de eerste schets tot het uiteindelijke gebouw, was een fascinerende reis. Ik schets omdat het een universele taal is: jezelf uitdrukken en om met anderen te communiceren, om vast te leggen wat ik voel bij wat ik zie. Voor mij is het alsof je een gedicht of essay schrijft in eenvoudige lijnen en kleuren. Door mijn schetsen zie ik Canberra met nieuwe ogen.’

We zien hier een tekening die is gemaakt op recreatiepark Crace: ‘Ik wilde met onze jongens het huis uit, de frisse lucht in om mijn hoofd leeg te maken. De kinderen in het hoge gras deden me denken aan mijn schooltijd toen ik stiekem het huis uit sloop om met mijn vrienden te gaan vissen.’ Kijk eens, hoe doeltreffend zijn water is getekend.


Montse Sanchiz, illustrator en grafisch ontwerper, is geboren in Barcelona, ​​maar woont al meer dan 25 jaar in Premiá de Mar (Spanje), even ten noorden van Barcelona. Montse: ‘Toen ik nog maar amper liep, kwamen mijn artistieke neigingen al naar buiten: ik tekende thuis achter de bank stiekem op de muur. Ik heb altijd verschillende technieken uitgeprobeerd, ik wilde er alles uithalen.’ Montse kon haar liefde voor tekenen combineren met haar werk. Het grootste deel van haar tijd heeft ze besteed aan redactionele opmaak, maar ze had ook vaak opdrachten voor het maken van illustraties. In de tekeningen die ze in haar vrije tijd maakt, gaat haar voorkeur bijna altijd uit naar aquarel.

Deze fantastische tekening heeft Montse gemaakt in Port de  Badalona, de haven van Badalona, waar altijd wel iets te schetsen is. We zien de zeilbootjes dobberen op het water, we zien de masten terug in de weerspiegeling. Onder de bootjes zien we een donkere weerspiegeling; verder heeft Montse veel van het papier wit gelaten.


Leslie Akchurin uit Lubbock (Texas, Verenigde Staten) werkte tot haar pensioen als consultant in schrijfcentra van de plaatselijke universiteit. Leslie was een kind dat graag tekende, maar op weg naar volwassenheid had ze daar steeds minder tijd voor. Pas halverwege de vijftig pakte ze haar vroege liefde weer op, ze wilde reageren op de wereld om haar heen. 

Deze tekening van het Saldameer (Turkije) toont hoeveel plezier je kunt hebben als je water wilt tekenen. Leslie daarover: ‘Het viel niet mee om deze schets te maken, terwijl mijn man en zijn broer achter me over het strand liepen, klaar om naar huis te gaan. Dus probeerde ik iets vast te leggen van het gevoel van de golven, de lucht , en kleuren voor me, in zekere zin voel ik het ritme van de scène in plaats van specifieke visuele kenmerken op te merken. De heuvels achter het meer en de kinderen die in de golven spelen, verankeren de scène een beetje. Je ziet dat het water slechts tot aan de enkels van de voorste twee figuren komt, waardoor je begrijpt hoe ondiep het er is. Het Chinese zegel van mijn naam is er een die ik heb gemaakt toen ik jaren geleden in China woonde; Aziatische schilderkunst heeft me door de jaren heen aanzienlijk beïnvloed. Ik gebruik het graag als een rood accent.’ Het hoeft niet allemaal zo precies, volg je gevoel: de golven dansen. 


Svetlana Michalevich uit Odessa (Oekraïne) heeft het niet makkelijk, maar in haar tekeningen blijven we optimisme, hoop en vreugde zien. Vanwege de oorlog is Svetlana met haar gezin tijdelijk van Odessa naar Uzhgorod verhuisd, de tweede verhuizing binnen een jaar. Toch probeert ze haar oude leven vol te houden en ze heeft zelfs een tentoonstelling gehouden in een oud gebouw van de Passage in Odessa; een overzichtstentoonstelling met Oekraïense en Poolse kunstenaars. Ze heeft ook een online winkel (svetaartgallery.etsy.com): een derde van de omzet doneert ze aan een liefdadigheidsinstelling voor medische hulp aan oorlogsslachtoffers.

Deze tekening van het water in de Zwarte Zee bij Odessa schittert je tegemoet. Svetlana heeft met veelal korte verfstreken de golfjes aangeven, waardoor het bijna een abstracte tekening wordt.
Het tekenplezier straalt er vanaf.


Cathy Reingarden, illustrator uit Berkeley (Californië, Verenigde Staten) beschouwt haar kleine tas, gevuld met tekenspullen, als haar atelier, zodat ze altijd en overal kan tekenen. Cathy is opgegroeid op een Napa-wijngaard, waar ze een grenzeloze waardering heeft voor de natuur meekregen. Zelfs als ze in de stad tekent, probeert ze de natuur in haar tekening op te nemen. ‘Er is overal visuele magie te vinden, waar ik stil kan zitten, observeren en mijn pen het werk kan laten doen. Ik ben geïntrigeerd door het verhalende aspect van het schetsen. Ik teken alles wat tot mijn verbeelding spreekt, van een simpele steen op een strand tot prachtige architectuur; soms teken ik zelfs een afgeluisterd gesprek in een café. Dingen veranderen met de minuut, en ik weet van tevoren nooit wat ik uiteindelijk ga opnemen in mijn tekening. Ik leef volgens het motto: alles is interessant als je het tekent.’ Juist omdat Cathy het druk geeft, gaat ze vaak naar het strand om te ontspannen. Deze tekening heeft ze gemaakt op grijs papier en ze heeft geëxperimenterd met aquarel, aquarelpotlood en een witte Posca stift. Ze heeft zelfs met haar vinger getekend, totdat de stift ontplofte en niet langer bruikbaar was. Je ziet het: in dit geval gebruikt Cathy voornamelijk wit om het wilde water weer te geven.


Alain Baudson uit Avioth (Frankrijk) zegt: ‘Als schooljongen tekende ik al huizen, bomen en mensen in de kantlijn van mijn schriften. Toen kwam de tijd van oostindische inkt, pen en Rotring. Op een dag vroeg een mevrouw me of ik een hoekje van haar geboortedorp met aquarel kon schilderen. Ik antwoordde dat ik het ging proberen. Sinds die dag heb ik mijn marterharen penselen en mijn tubes aquarel niet meer losgelaten. Het was liefde op het eerste gezicht. Ik laad mijn batterijen op in mijn prachtige streek. En dan is er nog de zee, de kust. Ik moet een voorvader hebben gehad die een zeerover, ontdekkingsreiziger of piraat was, want ik kan de roep van de oceaan niet weerstaan.‘ Alain gaat elk jaar wel een keer naar Bretagne, zijn tweede thuisland, om daar zijn ezel op te zetten. ‘Aquarel heeft me geleerd alles te observeren en te interpreteren. De beweging van de wolken die langs onze hemel trekken: gemarmerd geel en blauw, rokend van leisteen en lood, vlammend door de ondergaande zon op winteravonden, fladderend van violet en roze, gedrapeerd in stroken; de lucht is een landschap op zich.’

Alain is een meester als het gaat om het vangen van de zee op zijn papier. Het lijkt zo eenvoudig.


Marc Van Enis, zelfstandig illustrator en grafisch ontwerper uit Brussel (België) studeerde striptekenen. Dat kwam later goed van pas toen hij als illustrator en reclamekunstenaar aan de slag ging. Marc’s passie is reizen en hij gaat vaak naar de Noordze. Hij maakt zijn aquarellen op basis van de natuur, zodat hij optimaal kan profiteren van de omgeving van het onderwerp en de sfeer van het moment kan vastleggen. Links zien we de smaragdgroene kust van Bretagne bij Cap Fréhel (Frankrijk). Voor Marc is deze kuststrook één van de meest indrukwekkende van Bretagne. Stranden, kliffen en adembenemende uitzichten volgen elkaar op langs het hele kustpad. Rechts legde Marc de kleuren van de Noordzee vast. Volgens hem was het weer ‘prima, met een gedeeltelijk bewolkte hemel, lichte wind, kalme zee en goed zicht’.

Als je goed kijkt, zie je dat Marc schildert met respect voor het wit van het papier, terwijl hij afwisselend op droog of nat papier werkt, en vrijwel in één keer de witte koppen van de golven en de structuur van het zand creëert. Marc weet precies wat hij doet. Het is echt de moeite waard om zijn tekeningen van de zee op internet eens nader te bekijken. 


Oliver Pyle, landschapsschilder uit Sussex (Engeland), ziet zijn eigen omgeving als een rijke bron van inspiratie: ‘Het Britse landschap is uniek. Er is zoveel diversiteit te vinden op zo’n relatief klein eiland. Ik begrijp de frustraties die het Britse weer met zich meebrengt, maar als kunstenaar geeft het je eindeloze mogelijkheden, waarbij het veranderende licht altijd een nieuw perspectief toevoegt.’ Oliver is een succesvolle kunstenaar die uitsluitend met aquarel werkt. ‘Mijn doel is nooit om simpelweg een scène te beschrijven of te illustreren, maar eerder om een schilderij te maken dat mijn ervaring van de plek weergeeft’, vertelt hij. ‘Een van de snelste manieren om vooruitgang te boeken is door snelle studies te maken van een specifiek element in het landschap, vooral die elementen waarbij je misschien geen vertrouwen hebt. Het viel me op hoe donker hier de schaduwen tussen en onder de golven waren’


Amid el Haddad is een Belgische kunstenaar, geboren in Tetouan (Marokko); hij is van jongs af aan gefascineerd door de impressionisten en hun vermogen om de beweging van het licht uit te drukken. ‘Het is deze beweging van licht die objecten doet verschijnen, transformeren en uiteindelijk laat verdwijnen. Dit verklaart mijn toewijding aan aquarel als medium. Het stelt me in staat om door deze wereld te navigeren waar dingen vaak onzichtbaar blijven, maar toch diep gevoeld worden. In tegenstelling tot andere media zet aquarel de schilder voortdurend onder druk, waardoor hij wordt uitgedaagd om op het juiste moment beslissingen te nemen.’ Daarom gelooft Amid dat één enkele penseelstreek deze energie kan uitdrukken. ‘Je hebt geen tweede kans. De eerste penseelstreek bevat alle energie en creativiteit.’ Door dat snelle beslissen is de stijl van Amid fris en transparant. 

‘Als tiener ging ik naar de Academie voor Schone Kunsten in Brussel om architectuur te studeren. Ik leerde daar de basisregels van het tekenen en ik ontdekte dat aquarel voor mij een belangrijk medium was om me te kunnen uitdrukken. De opkomst van internet, met zijn brede verspreiding van informatie, heeft mijn leerproces en kennis over het medium versneld. Mijn lot als schilder werd me duidelijk toen ik besefte dat het voor mij een noodzakelijk middel voor zelfexpressie en zelfontwikkeling was. Het duurde een tijd voordat ik begreep dat schilder zijn meer een kwestie van houding is dan van technische kennis.’


Nog meer inspiratie

YouTube


Vind je het handig om deze inspiratieblog te bewaren? Klik dan HIER om de pdf te downloaden. Handig voor later, als je voor hetzelfde probleem staat. Op deze pdf staan extra veel klikbare internetlinks, zodat je op je gemak nog wat verder kunt rondsnuffelen. Veel plezier! Zo kan het ook.

De volgende keer: Tekenen in het donker.


Heb je de vorige afleveringen gemist van Zo kan het ook? Hier kun je alsnog de vorige versies bekijken en downloaden:


Alle tekenaars hebben toestemming gegeven voor het gebruik van hun tekening in deze blog. © Anne Rose Oosterbaan. Engelse editie: Erin Taylor