Urban Sketching in tijden van Corona: Marleen Dambrink

Een initiatief van Judith Spijk & Annet van den Oord

Deze keer Marleen vanuit Den Haag aan het woord over Urban Sketching in tijden van Corona

Mijn naam is Marleen Dambrink en ik ben sinds 2016 een actief Urban Sketcher. Samen met Erin, Miryam en Zoe organiseer ik de Den Haag groep.

Ik woon alleen, mijn zoon woont inmiddels op kamers. Vandaag is mijn 50e dag thuis. Ik zeg altijd maar als mensen vragen hoe het altijd alleen zijn bevalt: super saai maar vervelen doe ik me geen seconde. Gelukkig heb ik een full time baan waarbij ik volledig vanuit huis kan werken. Daarmee vul ik een groot deel van mijn dagen.
Om toch nog beweging te krijgen spring ik zodra ik kan op de fiets. Ik neem eigenlijk altijd schetsspullen mee en heb een paar keer buiten zitten schetsen, maar dat beviel me helemaal niet. Mensen gingen dan toch over mijn schouder meekijken en dat voelde niet prettig (mensen kwamen te dichtbij). Ik dacht steeds een rustig plekje te hebben gevonden maar met alle mensen die “een frisse neus gingen halen” passeerden er teveel nieuwsgierige wandelaars. Daarom heb ik besloten toch nog even niet buiten te schetsen.

Linksboven: Luik met Winsor Newton Indigo; rechtsboven: Melbourne met Winsor Newton Smalt; linksonder: Medan Indonesië met Winsor Newton Payne’s Gray; rechtsonder: begin van de lock down – het keukenkastje

Ik ben gestart met wat schetsen van plekjes in huis en balkon. Hierna toch maar overgestapt naar de virtuele schetsen (#USKatHome en #VirtualSketch). Ik vind van een foto af schetsen minder leuk, terwijl de plekken geweldig zijn. Daarom heb ik besloten er een extra uitdaging aan toe te voegen.
Iedereen die mij kent weet dat blauw echt mijn kleur is. Ja, zelfs nu zijn mijn nagels zoals gebruikelijk blauw. Ik heb inmiddels zo’n ruime keuze aan kleuren blauw, dat ik vanaf nu bij iedere schets een andere kleur blauw gebruik. Zo hoop ik er achter te komen welke mijn favorieten zijn.
Daarbij vind ik het effect vaak erg verrassend. En dat maakt het voor mij weer leuker.
Ook geef ik mezelf een extra opdracht, afhankelijk van de locatie: meer letten op perspectief, probeer wat losser te schetsen etc. etc.

Mijn grote hoop is dat we zo snel mogelijk weer samen kunnen schetsen, want dat blijft het leukst.
Reizen in 2020 heb ik mentaal maar even in de vriezer gezet. Het bederft niet en kan, wanneer weer mogelijk, zo ontdooit worden. Succes allemaal en wie weet tot snel!