Sidone Korse in actie & een zelfportret
door Roger Klaassen
In onze interviews komen zowel heel ervaren als beginnende urban sketchers aan bod. Ervaren tekenaars geven ons tips, gebaseerd op jarenlang uitproberen en leren van de dingen die goed of fout gingen. Bij beginnende urban sketchers zijn de eerste ervaringen nog fris – ervaringen die we zo snel weer vergeten, maar net zo leerzaam zijn en inzicht bieden. Bij Sidone Korse liggen de eerste ervaringen met urban sketchen nog vers in het geheugen en ze kan er aanstekelijk over vertellen!
Sidone is 59 jaar, woont in Millingen aan de Rijn (bij Nijmegen, tegen de Duitse grens). Samen met haar vrouw Eveline heeft zij al tien jaar een eigen uitvaartonderneming. Ze is ook vakdocent en leidt mensen op tot uitvaartbegeleider.
Urban Sketching – de ontdekking en het zelf doen
In 2008 kocht Sidone een boekje van Dennis Clavreul met schetsen van de Provence. Een boekje met schetsen die we nu ‘urban sketches’ zouden noemen. Een bron van inspiratie! Tijdens haar vakanties begon Sidone dagboekjes bij te houden. Omdat ze alleen tijdens die paar weken vakantie per jaar tekende, bouwde ze geen routine op en zag ze weinig vooruitgang in haar tekeningen.
Anderhalf jaar geleden besloot Sidone het tekenen eens goed en gestructureerd aan te pakken. “Ik wilde graag beter leren tekenen en niet alleen maar in de vakantie. Dus ik ben gedisciplineerd iedere dag uit de krant foto’s gaan natekenen. Het is net als met muziek maken, iedere dag een kwartier oefenen helpt meer dan één dag en dan daarna een tijd niets meer doen. Regelmatig ermee bezig zijn, eigenlijk iedere dag! Dan zie je vooruitgang en wordt het leuker en leuker.”
Om te zien hoe andere tekenaars het aanpakken, begon Sidone het internet af te zoeken naar voorbeelden. Op Youtube vond ze filmpjes van Teoh Yi Chie (beroemd van zijn Parka Blogs). In Nijmegen volgde ze een cursus ‘Urban Sketching’ van Margreet Vriezenga (bij de het cursuscentrum Stichting Opstap): met een groep samen de stad in… en dan is het hek van de dam, zoals wij allemaal weten: “De docent bracht boekjes mee van onder andere Danny Gregory en Gabriel Campanario. Ik was helemaal verkocht en zo kwam er iedere week wel weer een nieuw boekje in de kast te staan.”
En dan moest de grootste ontdekking nog komen: “De grootste inspiratiebron en boost kwam toen ik een jaar geleden de Sneaky Art Podcast ontdekte van Nishant Jain. Ik heb ze verslonden. Ik maakte kennis met Liz Steel, Koosje Koene, Ian Fennelly, Paul Heaston, Luis Simoes en Paul Wang… ik kan eindeloos doorgaan. Eveline is er ook helemaal gek op. Het is inspirerend en je voelt je zo thuis in die wereld. Het gekke is dat ik er geen genoeg van krijg, ik ken nu een aantal mensen die meededen, heb daar boeken van, en dan ga je weer terugluisteren. Doordat je zelf een beetje ervaring hebt en steeds meer vragen krijgt over materialen, compositie, alle andere dingen ga je steeds meer terugluisteren hoe zij dat doen, zo leuk, boeiend en leerzaam!”
De vuurtoren van Ameland. 15 juli 2021. Het was die dag koud, windkracht zes, beetje regen en we zaten samen met een lauw kopje thee in de duinen. De zeelucht en die sfeer: fantastisch.
Maar van inspiratie uit filmpjes, podcasts en websites naar zelf doen… dat kan een flinke stap zijn.
“Het echt zelf op locatie tekenen heeft wel even geduurd. Ik vond het verschrikkelijk moeilijk en dat was best frustrerend. Ik tekende dus vooral na uit boekjes en foto’s en dan is het perspectief tekenen en de verhoudingen goed houden minder moeilijk.”
Op een foto is de vertaling van een driedimensionale wereld naar een afbeelding op een plat vlak al door de fotograaf gedaan, als je op locatie gaat tekenen, moet je dat zelf doen. Sidone vertelt: “Als je dan ‘live’ gaat tekenen, wordt dat ineens weer heel moeilijk. Ik begon dan te groot, en kwam helemaal niet uit met mijn papier, het lukte niet zoals ik het wilde, ik wilde dat het meteen een mooie tekening werd! Dat heb ik later helemaal los kunnen laten!”
“Ik ben dit voorjaar pas begonnen met op locatie tekenen. Beetje bij beetje ging ik er steeds meer op uit. Tijdens onze vakantie in Groningen in juni werd het iedere dag steeds leuker en leuker. Daarbij kwam ook dat Eveline aangestoken werd door mijn enthousiasme en die begon ook met urban sketching.”
Van frustrerend tot leuk, Sidone legt uit hoe dat ging: “Op een gegeven moment ging ik ontdekken dat ik steeds meer emotie in mijn tekening zag als ik ‘live’ getekend had! De beleving van het moment is belangrijk: hoe is het weer op dat moment, geluiden, geuren, sfeer, dat komt weer terug als ik naar een tekening kijk die ik ‘live’ getekend heb. Zo’n prachtige levendige herinneringen, daar kan geen foto aan tippen! Het is ook een kwestie van doen, doen, doen, proberen, proberen en er plezier in hebben! Vooral dat laatste!”
Opmerkelijk: Sidone had tot afgelopen halverwege dit jaar nog geen weet van de grote urban sketchersgemeenschap op Facebook. “Pas na de zomer ontdekte ik urban sketching communities op Facebook, ook de Nederlandse groep en de lokale groepen. Opnieuw ging er een wereld voor me open. Inmiddels ben ik ook mee geweest met de Gelderland Urban Sketchers. Geweldig! Nu het winter is ontdek ik het wereldwijde virtuele schetsen. Veel minder leuk en toch… voor een winteravond prima en je ontmoet virtuele schetsers over de hele wereld.”
Nijmegen bij de Stevenskerk, met het urban sketchers cursusgroepje. Deze keer was Eveline ook voor het eerst mee. Ik genoot.
Materialen
Sidone gebruikt allerlei materialen door elkaar, en ze probeert regelmatig wat nieuws: “Andere materialen gebruiken, dat lukt niet altijd meteen, maar het is gewoon leuk. Bijvoorbeeld het gebruiken van brushpennen met ecoline: heel sterke kleuren en contrasten. En het gekke is dat ik steeds meer uit ga proberen! Zoals het met vulpen lijnen opzetten, dan met waterverf, en dan accenten zetten met viltstiften…”
Maar om buiten te tekenen houdt ze haar setje materialen beperkt: “Travel light! Eén vulpen (een Lamy Safari of een TWSBI) met watervaste inkt (Platinum Carbon Ink), één penseeltje (waterbrush) en een doosje aquarelverf (Winsor & Newton)! Natuurlijk op aquarelpapier (A5 schetsboekjes van Hahnemühle of Moleskine), wat ik in het begin helemaal niet deed. Dat vond ik toen zonde!”
Wat ze in elke geval niet meeneemt is een gum. “Ik gum nooit! Alle lijnen die ik teken horen erbij.”
14 november 2021. Laatste dag vakantie. We gingen nog even naar Aken. Straatmuzikanten die Bach speelden op topniveau. Iemand riep over mijn schouder “It’s amazing!” Ik was helemaal in trance en moest gewoon huilen van geluk. Die muziek in combinatie met het tekenen. Weergaloos.
Ervaringen en tips
“Door urban sketching begon ik anders te kijken. Ik zag van alles om me heen alsof ik het nog nooit had gezien. Details, donker en licht, overal vlakjes en lijnen. Ik was echt niet meer te houden. Maar vooral: ik werd en word er zo ontzettend blij van.”
“Wat me heel erg trekt in het urban sketching, los van het tekenen, is de gelijkwaardigheid onder elkaar. Of je nu amateur bent of professioneel kunstenaar, iedereen is welkom. Iedereen is altijd positief. Je leert van elkaar en mag elkaars werk bekijken want juist het delen is een belangrijk onderdeel van urban sketching. Dat vind ik geweldig.”
Sidone volgt haar eigen weg: “In het begin keek ik op internet naar tekenstijlen van andere tekenaars die ik mooi vond en probeerde daar wat van over te nemen. Dat is nu helemaal weg, daar heb ik geen zin meer in. Ik merk dat ik steeds meer mijn eigen stijl krijg, ik ben er ook helemaal niet meer mee bezig.”
Contacten met en aandacht van omstanders, het is voor sommige urban sketchers een drempel. Maar niet voor Sidone: “Vanmiddag nog zat ik in Duitsland en een mevrouw kwam naar me toe die het zo ontzettend leuk vond. Mensen zijn blij om me te zien en ik wordt er blij van. Er zijn ook ontroerende momenten en soms krijg ik hele verhalen over de achtergrond van mijn object. Mensen gaan helemaal open, laten dingen van zichzelf zien waar ze blij van worden. Leuke contacten op dat moment. Als ze het vragen, mogen ze altijd een foto maken en soms stuur ik het nog via Whatsapp naar ze toe.”
Zelfs momenten waar ze vroeger een hekel aan had, worden dankzij urban sketching geluksmomenten: “Ik had altijd een hekel aan de stad maar nu vind ik het zo leuk! Op rustige plekken, drukke plekken. Eerst lekker rondstruinen. Marktjes, plekken waar mensen of kleuren zijn, of noem maar op. Als ik ga tekenen hoef ik verder niets in die stad. Ik ga gewoon ergens zitten en dan is het goed. Straatmuzikanten vind ik ook fantastisch en natuurlijk bezoek ik cafeetjes.”
Wie na dit enthousiaste verhaal van Sidone nog twijfelt over zelf gaan tekenen nog even dit: “Sinds ik aan urban sketching doe ben ik creatiever geworden. Ook in het bijschrijven van tekstjes bij mijn tekeningen. Ik voel me een blijer mens.”
Hou dit gevoel vast en bedankt voor je verhaal, Sidone!
De Ubbergseweg bij het gemaal in Nijmegen op een zondag. Heel Nederland zat op de fiets en het was geweldig om daar op het gras te zitten schetsen. Met nog een leuke ontmoeting met een vrouw die daar woonde, wel eens exposeerde en vroeg of ik een website had. Nou, die heb ik wel, maar die gaat niet over tekenen 😉.
Recente reacties