door Roger Klaassen
Op 20 april gaan we tekenen in Leiden (volgende week maken we het programma bekend)! We zijn te gast bij de Urban Sketchers Leiden, en één van hen is Liesbeth van der Burgh.
Liesbeth van der Burgh
Leidser dan Liesbeth zul je waarschijnlijk niet treffen: ze werd er 64 jaar geleden geboren, woont er nu nog (met man en rode kater) en ze werkte maar liefst 43 jaar bij de gemeente Leiden. Een loopbaan met een flinke waaier aan functies, de laatste jaren werkte ze er met tekst en beeld, als communicatiemedewerker.
En sinds een jaar is ze met pre-pensioen. En dat is maar goed ook, want ze heeft veel te doen, ze heeft het drukker dan ooit. Ik vat het samen: heel veel tekenen, aquarellessen volgen, zingen in een popkoor, wandelen met een wandelmaatje, de wandelclub of alleen, elke dag alle puzzels uit de krant oplossen, naar het museum of naar de bioscoop gaan, lezen en schrijven. Ja, beste lezers, toch zitten er ook voor Liesbeth slechts 24 uur in een dag! We laten Liesbeth zelf de conclusie trekken: “Ik verveel me geen moment.”
Tekenen & Urban Sketching
In Leiden hebben we sinds een aantal jaren het Singelpark (tevens tekentip!) : een aaneengesloten park langs de singels van Leiden van ruim 6 km. Hier komt voor mij alles samen: wandelen, architectuur, buiten zijn, mensen kijken, groen en tekenen. Afgelopen juni ben ik tijdens een wandeling langs dit fijne park op een bankje gaan zitten, met uitzicht op de Hortus Botanicus, en heb ik wat van de vele bootjes die door de singels varen en het vele groen getekend. Deze tekening staat voor mij echt voor waarom het hier in Leiden zo prettig wonen is.
Liesbeth ontdekte het tekenen op haar werk: “Ik kwam in mijn communicatiewerk in aanraking met zakelijk tekenen. Ik heb een paar cursussen ‘visuele communicatie’ gevolgd en heb even overwogen daar serieus mee aan de slag te gaan: hoe leuk is het als je met tekenen je brood kan verdienen! Maar ik merkte dat ik het lastig vond om de vertaalslag te maken van beleid naar visualisatie en ik werd een beetje ‘managersjargon moe’. Ik vond het veel leuker om zelf dingen te maken.”
Zelf iets maken, dat probeerde ze op de iPad, die ze had gekocht van een kerstbonus. “Ik ging aan de slag met de de fantastische app Procreate.” Dat ging op zich goed, maar digitaal tekenen kan ook een valkuil zijn voor de perfectionistisch aangelegde tekenaar, zoals Liesbeth. “Je kunt in Procreate je tekening opbouwen uit verschillende lagen. Door al die lagen kun je van alles blijven toevoegen en weer weghalen en weer wijzigen… dan kan ik niet meer kiezen wat ik mooier vind. Ik heb last van keuzestress bij het werken op de iPad.”
Op papier is dat wel anders. “Wat er staat, staat er. Niet mooi? Jammer dan. Hoewel ik soms de tekening inscan en in Procreate nog wat bewerk.”
Hoorn – Partner en ik houden wel van lekker lunchen op een terrasje. Ik neem me dan vaak voor om te gaan tekenen, maar meestal komt het er niet van en maak ik achteraf een tekening van een foto of ik begin op het terras en maak het later thuis af. Deze keer in Hoorn, op een terrasje aan de jachthaven aan de Korenmarkt, is het me gelukt een tekening helemaal af te maken.
Tijdens vakanties tekende Liesbeth wel eens de omgeving, maar de term ‘urban sketching’ kende ze nog niet. “In 2021 zag ik op Facebook een oproep van Urban Sketchers Leiden om samen te gaan tekenen . In augustus van dat jaar trok ik de stoute schoenen aan en heb ik voor het eerst meegedaan. Ik vond het heel spannend en heel moeilijk. Ik hou van details en teken het liefst elke steen, maar dan heb je in twee uur nog niet heel veel op papier staan.”
Hoe moeilijk het ook was, het was liefde op het eerste gezicht. “Ik was meteen verkocht aan urban sketching en aan de mensen van Urban Sketchers Leiden. Erg gezellig om met zoveel gelijkgestemden te zijn! Sinds een jaar houd ik me ook bezig met de organisatie van de groep. En… het lukt me inmiddels aardig om niet teveel in details te treden en zelfs binnen twee uur nog wat kleur toe te voegen.”
Op wandelafstand van mijn huis ligt Buitenplaats Berbice. Als lid van het Zuid-Hollands Landschap heb je toegang tot het landgoed. Niets zo heerlijk als tijdens een wandeling even in de rozentuin te gaan zitten tekenen.
Materiaal
“Ik ben begonnen met fineliners, heel veel fineliners. Ik kon ze niet weerstaan als ik weer eens een tekenwinkel of de plaatselijke Bruna binnenliep.”
Maar er is ook zoiets als het terugvinden van een jeugdliefde, en voor Liesbeth was dat pen en inkt. “Ik ben nog van de generatie die heeft leren schrijven met inkt en kroontjespen. Geweldig vond ik dat, die geur van inkt als je potje weer werd gevuld vanuit zo’n grote fles. En altijd blauwe vingers natuurlijk. Nu teken ik het meest met vulpen met converter, want dat is makkelijker mee te nemen dan een kroontjespen en los potje inkt. Ik heb een Lamy Safari en sinds kort een Sailor Fude de Mannen, met gebogen punt van 55 graden. Die vind ik helemaal super, want je kunt er van heel dikke tot heel dunne lijnen mee maken.”
“Voor kleur gebruik ik graag waterverf, aangevuld met kleurpotlood en af en toe werk ik met alcoholmarkers. Ik ben nu in mijn derde Moleskine A5 schetsboek (Art Sketchbook en Art Aquarel) bezig, die zijn wel mijn favoriet, zeker voor het journal- en urban sketching.”
“Als ik op locatie ga tekenen neem ik maar heel weinig mee. Een vulpen, een vulpotlood, en soms een waterbrush en een setje waterverf van Derwent.”
Ik had zin om de caravans waarop ik uitkeek tijdens een stop met de camper op een camping in Bladel vast te leggen, maar ik vond de compositie van drie caravans en campers naast elkaar niet bijster interessant. Bovendien pasten ze dan niet op mijn pagina. Daarom koos ik ervoor om ze als losse plaatjes over de pagina te verdelen. Ik vind het lelijke dingen om te zien, maar leuk om te tekenen.
Mooie ervaringen & tips van Liesbeth
Urban sketching is het tekenen op locatie, zo kom je nog eens iemand tegen. “Afgelopen voorjaar, op zo’n eerste mooie zonnige dag, zat ik op een bankje in de Leidse Hortus Botanicus uit de wind wat te schetsen toen ik opeens iemand hoorde zeggen: ‘Oh wat leuk, ik teken ook’. Het bleek een illustratrice te zijn, die ik al kende van Instagram. We hebben een tijdje erg leuk zitten kletsen, over tekenen natuurlijk. Naast het tekenen zelf, vind ik de ontmoetingen een van de leukste dingen van urban sketching.”
Ontmoeting in de Hortus Botanicus in Leiden
Hoe leuk ontmoetingen ook kunnen zijn, toch zijn voorbijgangers ook spannend. “Als ik alleen ben vind ik het altijd nog spannend om ergens te gaan zitten tekenen. Ik ben toch bang voor negatieve reacties. Een tip die ik eens kreeg, en die ik ook vaak gebruik, is om zo te gaan zitten dat er niemand achter je kan komen, dus tegen een muur of hek. Dan kan er niemand onverwacht over je schouder meekijken.” Meer tips hoe om te gaan met omstanders kun je hier lezen.
Het liefst tekent Liesbeth dingen die ze meemaakt en plekken die ze bezoekt: “Vaak zet ik er ook tekst bij. Ik houd van handschriften, van letters, van schrijven. Soms zet ik een pagina vol met alleen maar woorden. Schrijven is ook tekenen. Daarom snap ik het nooit als mensen zeggen dat ze niet kunnen tekenen – kun je schrijven, dan kan je toch ook tekenen lijkt me. Niet elke tekening is een kunstwerk of hoeft dat te zijn.”
“Ik ben liefhebber van architectuur, dus gebouwen zijn mijn favoriete onderwerpen om te tekenen. En heeft het een torentje, poortje of aparte deur: nog beter. En lantaarnpalen en bloempotten en wat groen erbij, helemaal fijn! En natuurlijk mensen erbij, dat maakt het voor mij echt een urban sketch.” Kortom: alles wat Liesbeth in het oog heeft, komt op papier.
Bedankt voor je verhaal, Liesbeth. Tot ziens in Leiden!
Volg Liesbeth op instagram .
Zijlpoort – Tijdens een sketchcrawl met de Urban Sketchers Leiden
Recente reacties